Μία άλλη άποψη για τον "Ο ΑΡΓΟ ΘΑΝΑΤΟ...."

Αναδημοσιεύθηκε πριν ένα άρθρο στο blog Olympia που είναι μία σοβαρή εναλλακτική  προσέγγιση του Ελληνικού προβλήματος.
Υπάρχουν όμως αρκετά σημεία προβληματισμού ώς κατά πόσο μπορεί αυτή η πρόταση να λειτουργήσει...

Πέραν των πολλών προϋποθέσεων (οι περισσότερες από τις οποίες βρίσκονται στο όριο της "Ευχής" όπως <η τύχη της χώρας δεν πρέπει να μείνει στα χέρια πολιτικών> ) που τίθενται από τον ίδιο τον συγγραφέα , θεωρώ ότι η παρακάτω πρόταση θα έχει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα
"Πίσω στη δραχμή ολοταχώς. Αλλιώς οι εργαζόμενοι που έχουν την λιγότερη ευθύνη θα πληρώσουν την αλητεία ΟΛΩΝ των πολιτικών που δεν φρόντισαν για αυτόν τον τόπο.
Ας πληρώσουν το κόστος οι κατέχοντες ελβετικούς λογαριασμούς."

Στο ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ αυτό σενάριο (της επιστροφής στην δραχμή) υπάρχουν τόσα πολλά αρνητικά δεδομένα που θα ήταν η ταφόπλακα της Ελλάδος και θα πήγαινε το επίπεδο της ζωής πολλές δεκαετίες πίσω.

Κατ' αρχάς δεν θα πληρώσουν αυτοί που έχουν Ελβετικούς λογαριασμούς.
Θα πληρώσουν ΟΛΟΙ οι Έλληνες που έχουν λογαριασμούς στις τράπεζες της χώρας μας και ένα πρωί  θα σταματήσουν να έχουν Ευρώ επιστρέφοντας στις Δραχμές.

Ο Λογαριασμός τους θα πιστωθεί με Δραχμές που θα αλλάξουν στην ισοτιμία που είχαν αλλάξει όταν μπήκε η χώρα στην Ευρωζώνη δηλαδή με 340,75 Δρχ/€.

Από ην πρώτη εβδομάδα θα αρχίσει η διολίσθηση ώς προς το € , το $ κατά κύριο λόγο αλλά και πρός την Λίρα Αγγλίας , το Γιέν και όλα τα άλλα νομίσματα που χρησιμοποιούνται στο εμπόριο.
Συγχρόνως ο υπάρχων  δανεισμός της χώρας θα πρέπει να πληρώνεται σε συνάλλαγμα  γεγονός που σημαίνει ότι λόγο της  διολίσθησης της Δραχμής θα απαιτεί περισσότερες Δραχμές για να εξυπηρετηθεί...

Τα επιτόκια θα πάρουν πάλι την ανηφόρα και οι έχοντες στεγαστικά δάνεια κυμαινόμενου επιτοκίου θα πρέπει σιγά σιγά να αποχαιρετούν τα σπίτια τους αφού λόγω της υποτίμησης (διολίσθησης) της Δραχμής και της αύξησης των επιτοκίων δεν θα μπορούν να εξυπηρετήσουν τις υποχρεώσεις τους.

Οι μισθοί (και με σκοπό να αποκτηθεί η ανταγωνιστικότητα ξανά) δεν θα αυξάνονται με τον ρυθμό που θα αυξάνονται τα επιτόκια και θα διολισθαίνει η Δραχμή οπότε θα έχουμε ανθρώπους με ονομαστικούς μισθούς της τάξης των 700,000,00 Δραχμών(δηλ περί τα 2,000.00€) που δεν θα μπορούν να ζήσουν ...

Ακόμα χειρότερα θα είναι τα πράγματα για το βιοτικό επίπεδο.
Η Ελληνική οικονομία ακόμα και στα είδη διατροφής (για να μην αναφερθούμε στα είδη ένδυσης και υπόδησης ) βασίζεται σε ποσοστό που σε ορισμένα είδη υπερβαίνει το 50% στις εισαγωγές.
Εισάγουμε από πατάτες μέχρι το κρέας και το γάλα που πίνουμε , είναι προφανές ότι αν τώρα με το Ευρώ παραπονιέται ο καταναλωτής για ακρίβεια , όταν με την δραχμή θα ακριβαίνουν κάθε εβδομάδα τα βασικά αγαθά θα υπάρξει αναταραχή που θα παραλύσει την χώρα .

Αλλά ας μήν επεκταθούμε άλλο στην κατανάλωση. Ας δούμε  τι επιπτώσεις θα έχει αυτή η πρόταση στην βιομηχανία και στο εμπόριο .

Οι περισσότερες πρώτες ύλες όπως και τα καύσιμα είναι και αυτά εισαγόμενα.
Το ίδιο ισχύει και για τον βιομηχανικό εξοπλισμό.
Οι βιομηχανίες θα εισάγουν με αυξημένο κόστος και θα περνάνε στην αγορά τις αυξήσεις...
Οι επενδύσεις θα τείνουν μειούμενες αφού το κόστος των τεχνολογικών (εισαγόμενα γαρ και μάλιστα σε συνάλλαγμα...) θα κάνει ακόμα πιο δύσκολη την απόφαση της ανανέωσης του εξοπλισμού. Αν σε αυτό προσθέσουμε και το αυξημένο (λόγω επιτοκίων ) κόστος του χρήματος καταλαβαίνουμε πόσο χαμηλή ανάπτυξη θα έχει η χώρα.

Σε αυτό προσθέστε τον παράγοντα καύσιμο....
Αν σήμερα η τιμή αμόλυβδης 1,50€/Lit φαντάζει ακριβή τότε όταν θα έχουμε Δραχμή θα κάνει 510 Δρχ/Λιτ και θα ακριβαίνει κάθε μέρα. Δεν θα πρέπει να παραξενέψει αν σε σε έξη μήνες από την επαναπόκτηση της Δραχμής το λίτρο φτάσει τις 700 η 800 Δρχ.

Σταματώ εδώ τις συνέπειες που θα μπορούσαν να συνεχιστούν για πολλές πολλές σελίδες.
Νομίζω ότι έγινε κατανοητό ότι τυχούσα επιστροφή στην Δραχμή όχι μόνο δεν θα ωφελούσε τους Έλληνες πολίτες αλλά θα γύριζε την χώρα τόσο πίσω που θα ήταν αδύνατο μετά από επτά χρόνια να επιστρέψει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη (με τί ισοτιμία άραγε;;; 1,000.00 Δρχ/€;;;)

Οι μόνοι που ΔΕΝ θα υποστούν συνέπειες σε αυτό το σενάριο ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ θα είναι όσοι έχουν τα λεφτά "Στην Ελβετία" όπως λέει ο συγγραφέας.
Αντιθέτως , αυτοί όταν θα έρθει η "κατάλληλη στιγμή"  θα εμφανιστούν σαν Έλληνες ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ που θα "ρίξουν χρήμα" στην Ελλάδα επενδύοντας σε  ΚΛΕΙΣΤΑ εργοστάσια , ΦΘΗΝΑ ξενοδοχεία , Εγκαταλελειμμένα Οικόπεδα κλπ κλπ .

Το πιο Εκνευριστικό θα είναι ότι δεν φτάνει που τράβηξαν τα χρήματα  τους στο εξωτερικό στερώντας ρευστότητα από την αγορά θα μπορούν να αγοράσουν πολλαπλάσιας αξίας πράγματα στην χώρα μας όταν (και ΑΝ ) τα επαναφέρουν λόγω της υποτίμησης της Δραχμής.

Τελειώνοντας αυτό το κείμενο , ΕΎΧΟΜΑΙ να μήν επαληθευτούν αυτοί οι φόβοι και η Ελλάδα να μείνει στην Ευρωζώνη όπου έχει και την  ΜΟΝΑΔΙΚΗ ελπίδα να διατηρηθεί για τους Έλληνες  κάποιο επίπεδο ποιότητας ζωής στην χώρα μας και μία μικρή ελπίδα για ανάκαμψη...