Εγκληματίες.

Η Αλήθεια είναι ότι δεν είμαι πολύ τακτικός στο blog.
Δεν είναι μόνο η έλλειψη χρόνου αλλά και η πεποίθησή μου ότι αν δεν έχεις κάτι να πεις καλύτερα να μην μιλάς.

Είχα σκοπό να ασχοληθώ με άλλο θέμα την Τετάρτη , αλλά προέκυψε η εκτέλεση (γιατί εκτέλεση είναι και όχι δολοφονία) του αστυνομικού και μου φάνηκε επουσιώδες.

Δεν είναι πρώτη φορά που σκοτώνεται αστυνομικός , πρόσφατα σκοτώθηκε αστυνομικός που αν και δεν ήταν σε υπηρεσία προσπάθησε να σταματήσει ληστές και αυτοί τον πυροβόλησαν προκαλώντας τον θάνατό του.

Οι περισσότεροι αστυνομικοί (γιατί υπάρχουν και ορισμένοι που ζουν στον κόσμο τους…) έχουν γνώση ότι στα πλαίσια μίας αντιπαράθεσης κινδυνεύουν την ζωή τους και το έχουν αποδεχθεί.
Ο θάνατος όμως ενός ανθρώπου 40 ετών , με μωρό παιδί (παιδί που ΠΟΤΕ του δεν θα γνωρίσει την αγάπη του πατέρα) από κάποιους που δεν τον γνώριζαν , δεν είχαν κάτι προσωπικό μαζί του , δεν υπήρξε αντιπαράθεση μεταξύ τους , εν ψυχρώ , ξεφεύγει από τα άγραφα πλαίσια κλεφτών-αστυνόμων.

Εύχομαι να συλληφθούν οι εκτελεστές , όχι μόνο για να τιμωρηθούν για το έγκλημα τους , αλλά για να δούμε ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που κοιτούν στο πρόσωπο ένα άγνωστό τους και εν ψυχρώ του αφαιρούν την ζωή.

Πώς συνεχίζουν την καθημερινότητά τους χωρίς να τους τσακίζουν τα κόκαλα οι τύψεις;
Τι κοινωνικό περίγυρο , τι είδους μόρφωση ,τι απασχόληση έχουν;
Πώς διασκεδάζουν , που κινούνται , που και πώς ζουν ;

Δεν θέλω να μπώ σε πολιτικά σχόλια για αυτούς .
Όχι γιατί δεν επηρεάζεται η πολιτική με τέτοιες ενέργειες , (κάποιο κόμμα ήδη βλέπει τα ποσοστά του να αυξάνονται δυναμικά……) , αλλά γιατί εγώ δεν δέχομαι ότι αυτοί μπορούν να μιλάνε για πολιτική κάνοντας εγκλήματα.

Εύχομαι δύναμη στην οικογένειά του .
R.I.P