Παρακολουθώ καθημερινά τις εκπομπές στην Τι Βι όπου αντιμάχονται υποψήφιοι βουλευτές. Και μού ‘ρχεται να ορμήσω μέσα από την οθόνη, να κάτσω στη θέση απέναντι από τον συριζέο και να του βγάλω ξινά τα ψέματα που αραδιάζει ανενόχλητος. Πανεύκολα. Γιατί οι ανθυποψήφιοί του είναι ανίκανοι, αδιάβαστοι, άνευροι, οι περισσότεροι. Έτσι αποφάσισα κι έγραψα τον δεκάλογο- μπούσουλα που ξεβρακώνει κάθε συριζέο και τα ψέματά του. Γιατί και οι πολίτες πάνε με τον εξυπνάκια. Δεν πάνε με τον λαπά.
Οι συριζέοι υποψήφιοι έχουν καταπιεί όλοι την ίδια κασέτα. Παπαγαλίζουν τα ίδια παραμύθια, δασκαλεμένοι από το κόμμα. Γιατί, το κόμμα είναι από χρόνια άπιαστο στην προπαγάνδα και στην τέχνη να κάνει το μαύρο άσπρο. Με απύθμενο θράσος. Διδάσκοντας τους οπαδούς και τα στελέχη του επίσης και πώς να διακόπτουν τον άλλον ομιλητή όταν λέει κάτι που τους ταπώνει ή κερδίζει πόντους. Δείχνοντας μαχητικοί και αποφασιστικοί.
Εμφανίζονται μάλιστα κάτι παιδαρέλια που καταχεριάζουν τους συνομιλητές τους με τη φράση- καρμπόν ότι ο λαός δεν έχει μνήμη χρυσόψαρου. Και μιλάνε για το 2000, που οι ίδιοι μπουσούλαγαν στις παιδικές χαρές!
Το παιχνιδάκι με τους υποψήφιους των κομμάτων εξ απεναντίας στην τηλεόραση, δείχνει και πώς ένα κόμμα του 3% έγινε του 35%. Ήταν άσσος στην προπαγάνδα. Του τίποτε ως σημαντικού. Του κενού ως ιδανικού. Της ασχετοσύνης ως πρωτοπορίας. Της δουλικότητας ως επανάστασης. Τα ίδια που πουλάνε και σήμερα στους πολίτες. Σάμπως έχουν τίποτε άλλο να πουλήσουν;
Εμφανίζονται, λοιπόν, οι υποψήφιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην Τι Βι και ξεκινάνε να παραμύθια.