Ο Μουμπάρακ ήταν δικτάτορας και ο Μαδούρο δημοκράτης ...

Η Αριστερά, σε όλες τις εκδοχές της, προσεγγίζει τα διεθνή γεγονότα με βάση το σχήμα « ιμπεριαλισμός—αντι—ιμπεριαλισμός». Οτιδήποτε στρέφεται κατά του «ιμπεριαλισμού» είναι θετικό, ipso facto. Δεν εξετάζουν τις λοιπές παραμέτρους του γεγονότος.

Έτσι, στο όνομα του αντι-ιμπεριαλιστικού αγώνα, δεκάδες αιμοσταγείς δικτάτορες βαφτίστηκαν «δημοκράτες» και τα θύματα τους όργανα του ιμπεριαλισμού.

Μέσα σε αυτό το ερμηνευτικό πλαίσιο των γεγονότων, η πλατεία Ταχρίρ στο Κάιρο υπήρξε ο άξονας αναφοράς της αριστερής διανόησης το 2011. Τότε ο πρόεδρος της Αιγύπτου - που διασφάλιζε τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους και της κοινωνίας - ήταν ο δικτάτορας που έπρεπε να ανατραπεί.

Από ποιους; Από ένα ετερόκλιτο εξεγερμένο πλήθος. Διανοούμενοι της ριζοσπαστικής Αριστεράς, είχαν μεταβεί επί τόπου και κατέγραφαν, ενθουσιωδώς, τις εντυπώσεις τους από αυτά που έβλεπαν. Μεταξύ αυτών και μια σημερινή υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ.