Τετάρτη 20 Μαρτίου 2019

Η ξεδιαντροπιά ως εξουσία ...

Η άσκηση ποινικής δίωξης στους πολιτικούς και διοικητικούς υπεύθυνους για τους 24 νεκρούς στη Μάνδρα πριν από 1,5 χρόνο συντηρεί ένα θλιβερό κεφάλαιο για την ελληνική πολιτική σκηνή. Η οποία κινείται σε ένα μόνο πλαίσιο. Εκείνο της αναισθησίας και του τομαρισμού. Της έλλειψης ευθύνης και καθήκοντος. Της αποθέωσης του θράσους και της εξουσιομανίας. Δούρου και Τσίπρας είναι τα φωτεινά παραδείγματα.

Το πόρισμα των εισαγγελέων, όπως και στη Μάνδρα, επιμερίζει ευθύνες σε δημάρχους, δασάρχες και στην Περιφερειάρχη Αττικής. Και αναδεικνύει τρείς εγκληματικές παθογένειες της δημόσιας διοίκησης.

Η πρώτη είναι των διορισμένων Αρχών με κομματικά κριτήρια για να εξυπηρετείται το κόμμα και όχι ο πολίτης και το κράτος του. Και ο καθρέφτης αυτής της παθογένειας είναι η Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης. Η οποία, στο δικό της πόρισμα συμπεριέλαβε δημάρχους και δασάρχες, αλλά ξέχασε τον υπ αριθμόν ένα πολιτικό υπεύθυνο. Την περιφερειάρχη.