Το φαινόμενο βαίνει αυξανόμενο με γοργούς ρυθμούς. Επώνυμοι πολίτες, χωρίς ουδείς να τους το ζητήσει, εξομολογούνται αυθόρμητα το αμάρτημα τους. Ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή η κρίση ειλικρίνειας είναι ουσιαστικά μια δημόσια δήλωση μετάνοιας. Μπροστά στα καταστροφικά αποτελέσματα της επιλογής τους, αισθάνονται την ανάγκη να ζητήσουν συγγνώμη.
Αναμφίβολα αυτό το γεγονός είναι θετικό. Σε πολιτική βάση σημαίνει την θορυβώδη διαρροή ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί είναι αυτονόητο πως η συμπεριφορά ενός δημοσίου προσώπου που έχει το κοινό του, τους θαυμαστές του, έχει μιαν ιδιαίτερη βαρύτητα. Αποτελεί, πολλές φορές, ένα πρότυπο. Επηρεάζει.
Βέβαια, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Πώς αυτοί οι καλλιεργημένοι άνθρωποι, πίστεψαν έναν ημιμαθή νεανία, με όλα τα χαρακτηριστικά του πολιτικού απατεώνα; Πώς άνθρωποι με μια παιδεία πίστεψαν πως αυτός ο πολιτικός απατεών μπορεί να σκίσει τα μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο;