Σαν σήμερα, το 1945, υπογράφηκε η συμφωνία της Βάρκιζας. Έχουνε περάσει 74 χρόνια και το τραύμα για την Αριστερά δεν έχει κλείσει ακόμα. Όλοι αυτοί που αναφέρονται με θλίψη και καημό στην «επανάσταση που χάθηκε», θεωρούν πως αυτή η ημερομηνία συμβολίζει το τέλος μιας εποχής κυριαρχίας της Αριστεράς και των ιδεών της και την απαρχή των δεινών που επακολούθησαν. Η σκηνή με τους μαυροσκούφηδες του Βελουχιώτη να κλαίνε καθώς παραδίδουν τον οπλισμό τους, παραμένει βαθιά χαραγμένη στην μνήμη και στην ψυχή των αριστερών.
Η συμφωνία της Βάρκιζας τους πόνεσε πιο πολύ από την οριστική ήττα στον Γράμμο και στο Βίτσι, τεσσεράμισι χρόνια μετά. Και είναι λογικό. Στην Βάρκιζα εγκατέλειψαν την εξουσία που κατείχαν σε όλην την Ελλάδα. Στον Γράμμο και στον Βίτσι, εγκατέλειψαν την εξουσία που είχαν στα κατσάβραχα.