Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πέσει θύματα του φανατισμού, του κομμουνισμού, του φασισμού, του σοσιαλισμού, του χριστιανισμού, του μουσουλμανισμού, του πατριωτισμού. Τελευταία το νέο συνολάκι που προτείνεται είναι αυτό του φιλελευθερισμού. Να με συγχωρείτε, αλλά δεν θα πάρω! Μισώ τους «ισμούς». Οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε λάθος μονοπάτια και προσφέρονται για δράση σε ευκαιριακούς παίκτες…
Άλλοι πιστεύουν εις έναν Θεό, πατέρα Παντοκράτορα. Σέβομαι αυτούς που πιστεύουν. Σε έναν Θεό, σε πολλούς θεούς, σε κανέναν Θεό. Αρκεί να ερευνούν. Να είναι έτοιμοι να αναθεωρήσουν ανά πάσα στιγμή την θέση τους. Να ανησυχούν για την πιθανότητα να έχουν κάνει λάθος. Και μέσα σε όλα τα άλλα να αγαπούν τον άνθρωπο. Να προσπαθούν να γίνονται καθημερινά καλύτεροι άνθρωποι και να προσφέρουν στην κοινωνία. Δεν με ενδιαφέρει να αγαπούν τον σκοπό, τα σύμβολα. Ο άνθρωπος είναι το ζητούμενο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο φιλελευθερισμός προσφέρει λύσεις στη σημερινή δοκιμαζόμενη Ελλάδα. Όλα τα άλλα έχουν δοκιμαστεί και έχουν αποτύχει. Εκείνο που μένει είναι να εφαρμόσουμε φιλελεύθερες πολιτικές. Το ερώτημα είναι αν λέγοντας «φιλελεύθερες πολιτικές» καταλαβαίνουμε όλοι το ίδιο πράγμα.