Ο χρήσιμος ηλίθιος ...

Όπως όλα δείχνουν ο κοινοβουλευτικός βίος του Πάνου Καμμένου πλησιάζει στο τέλος του. Αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος που ο ίδιος δρα σπασμωδικά, απειλεί και προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρατηθεί στην κοινοβουλευτική ζωή. Ό,τι και να αποδώσει όποια επαφή του με τον πρωθυπουργό, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Οι χρήσιμοι ηλίθιοι έχουν ημερομηνία λήξης.

Ο αρχηγός την ΑΝΕΛ υπήρξε και είναι ένας τέτοιος. Και δεν του αρέσει καθόλου. Πιο πολύ, δεν του αρέσει να έχει το άδοξο τέλος των χρήσιμων ηλίθιων. Είναι ο ίδιος, όμως, που επέλεξε από νωρίς αυτό το ρόλο. Για την ακρίβεια, από τη μέρα που συμφώνησε με τον κ Τσίπρα να συμπλεύσουν και να συγκυβερνήσουν.

Ο κ Καμμένος δεν υπολόγισε δύο βασικές παραμέτρους. Η μία είναι ότι ο ίδιος δεν υπάρχει πολιτικά αν δεν έχει βουλευτές που να τον ακολουθούν. Και όχι απλώς βουλευτές. Ικανό αριθμό που να συγκροτεί κοινοβουλευτική ομάδα. Η δεύτερη είναι ότι ο συνεταίρος του χρησιμοποιεί τους ανθρώπους για όσο του είναι χρήσιμοι και μετά τους εξοντώνει.

Σημασία έχει μόνο η ήττα της "αντιμνημονιακής" συμμορίας...

Θα γίνουν εκλογές τον Μάρτιο; Τον Μάιο; Τον Οκτώβριο; Ειλικρινά, αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει αυτή την στιγμή. Εκείνο που έχει σημασία είναι να τελειώσουμε με αυτή την ληστρική παρέα. Η αντιμνημονιακή συμμορία θα πρέπει να μπει οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Και κάποιος να το κλειδώσει (το χρονοντούλαπο) και να πετάξει το κλειδί βαθιά μέσα στην λίμνη, στην λασπουριά!

Τους είπε κανείς ότι οι «άλλοι» δεν μπορούν να στήσουν λαϊκά δικαστήρια; Να αρχίσουν τις βρώμικες κατηγορίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Τις απειλές απέναντι σε όποιον θεωρούν εμπόδιο; Νομίζουν ότι είναι οι μοναδικοί που έχουν τέτοιου είδους «αρετές»; Ότι η Κόλαση είναι αποκλειστικά δικό τους προνόμιο;