Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2018

Εκεί που δεν σηκώνει ισαποστακισμό ...

Το (πρώην...) ποτάμι...
To Ποτάμι έχει μια ομοιότητα με το παλιό ΚΚΕ Εσ. Η ποιότητα των στελεχών τους ήταν πιο σημαντική από τον αριθμό των οπαδών τους. Και μία διαφορά που για το Εσωτερικό εξασφάλισε την μακροβιότητα. Το Εσωτερικό ήταν κόμμα. Το Ποτάμι παρέα. Έχοντας προκύψει από  την διάσπαση του ΚΚΕ το ’68 και την Άνοιξη της Πράγας το ΚΚΕ μπορούσε να αναφερθεί σε ιδεολογική ταυτότητα στον Πουλατζά και τον Μπερλινγκουέρ. Όταν ήρθε η κρίση το Ποτάμι ιδεολογικά μπόρεσε να αναφερθεί στον Σταύρο και το Αλάτσι.

Ήταν ένα noble experiment της περιόδου της κρίσης που έφτασε στο τέρμα του. Χωρίς μεγάλες ιδεολογικές δεσμεύσεις με κάθε ένα από τα στελέχη του να μπορεί να αποφασίσει πιο κόμμα του ταιριάζει. Χωρίς να ψάχνει για προδότες της ποταμίσιας ιδεολογίας ώστε να δικαιολογήσει την δική του επιλογή.