Θέατρο με σκηνοθέτες Τσίπρα και Καμμένο ...

Δεν ήταν αστειάκι. Ήταν η περιγραφή της ωμής πραγματικότητας. Μιλάω για τη δήλωση – σχολιασμό Τσίπρα των δηλώσεων Καμμένου στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι αντιδράσεις επί των οποίων μονοπώλησαν για μέρες την επικαιρότητα, λειτουργώντας αποπροσανατολιστικά.

Όταν ο κ. Τσίπρας δήλωνε «έχει τυφώνα, αλλά δεν λέγεται ‘Πάνος', λέγεται ‘Michael'», το εννοούσε.

Οι δυο τους είναι συνεννοημένοι, παίζουν παιχνίδι για τις καρέκλες τους και γι’ αυτό παίζουν θέατρο.

Έχουν συμφωνήσει να παριστάνει τον ανένδοτο «Μακεδονομάχο» ο Καμμένος, να επαναστατεί στα λόγια και στην πράξη να αφήνει να προχωρά η Συμφωνία των Πρεσπών και να δημιουργεί τετελεσμένα.

Ακόμη και οι εντός των ΑΝΕΛ διαφωνίες τεχνητές είναι. Συνεννοημένες.

Η ανομία είναι ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ ...

Δεν ήταν μια απλή Σαββατιάτικη παράσταση. Δεν ήταν το γνωστό πάρτι στην Χαριλάου Τρικούπη. Ήταν μια καταδρομική επιχείρηση κατά ενός αστυνομικού τμήματος στο κέντρο της Αθήνας, που λόγω του χώρου διέθετε ισχυρή δύναμη αστυνομικών.

Ξεκινώντας από την αρχή. Είναι απορίας άξιο πώς οργανώθηκε τόσο μεγάλη επιχείρηση χωρίς οι διωκτικές αρχές να πληροφορηθούν το παραμικρό. Είναι γνωστό πως ο αναρχοαυτόνομος χώρος ήταν υπό την ασφυκτική, πολύμορφη παρακολούθηση των αρχών. Προφανώς επί ΣΥΡΙΖΑ έπαυσε αυτή η επιτήρηση που συνοδευόταν και από τις ανάλογες πληροφορίες. Να υπενθυμίσω πως, πριν από μερικούς μήνες, δημοσιεύτηκαν σε ιστοσελίδες του αναρχοαυτόνομου χώρου φωτογραφίες δεκάδων αστυνομικών με πολιτική περιβολή, που φέρεται πως παρακολουθούσαν τις σχετικές «εκδηλώσεις». Είναι ολοφάνερο πως αυτοί οι αστυνομικοί «κάηκαν» με διαρροή μέσα από την αστυνομία, γιατί μόνον από «τα μέσα» μπορούσε να υπάρχει τόσο συγκεκριμένο και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

Διενεργούν το πείραμα της Αριστεράς ...

​«Να θρέψουμε τους καρπούς των κόπων μας», κάλεσε ο Τσίπρας τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. (Αν τουλάχιστον τους είχε καλέσει να θρέψουν τους κόπους των καρπών τους, ο Τσίπρας θα είχε κάνει ποίηση, αλλά...) Ο ευτελισμός των πάντων, από τη γλώσσα ξεκινώντας και φθάνοντας μέχρι τους θεσμούς του δημοκρατικού πολιτεύματος, είναι ο ένας τρόπος με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ μένει γαντζωμένος στην εξουσία· ο άλλος είναι ο εκφοβισμός – το «μπόουλινγκ», που είχε πει εκείνος ο γραφικός από την Κρήτη.

Είτε είναι στημένη είτε γνήσια η σύγκρουση των κυβερνητικών εταίρων για το Μακεδονικό (το Reuters, χθες, μετέδωσε την εκτίμηση ότι είναι γνήσια), ο ευτελισμός της λειτουργίας του πολιτεύματος είναι δεδομένος σε κάθε περίπτωση. Μια κυβέρνηση, που στήνει καβγά για την εξωτερική πολιτική, ενόσω ο κυβερνητικός εταίρος πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στις ΗΠΑ, είναι σαν ένα ζευγάρι που τσακώνεται και ξεκατινιάζεται μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου – τελείως ξεφτίλα, πολύ απλά.