Σε όλον τον κόσμο – και στην πΓΔΜ – τα δημοψηφίσματα διέπονται από κάποιες παραδεκτές από όλους αρχές.
Η σημαντικότερη από αυτές είναι η ανάγκη προσέλευσης στις κάλπες ποσοστού άνω του 50% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων. Διαφορετικά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν είναι δεσμευτικό. Στην ουσία θεωρείται ως μη γενόμενο. Διότι η συμμετοχή στο δημοψήφισμα αποτελεί καθοριστικό στοιχείο της τύχης του.
Αυτό ισχύει τόσο όσον αφορά στα δεσμευτικά δημοψηφίσματα (τα οποία διενεργούνται για σοβαρά κοινωνικά ζητήματα), όσο και στα συμβουλευτικά (τα οποία διενεργούνται επί κρισίμων εθνικών ζητημάτων).
Ένα δημοψήφισμα μπορεί να είναι αποφασιστικό ή συμβουλευτικό – στην πρώτη περίπτωση παράγει κανόνες Δικαίου, δηλαδή ο λαός γίνεται νομοθέτης και στη δεύτερη εκφράζει απλώς τη γνώμη του, χωρίς να υποχρεώνονται τα αρμόδια όργανα να συμμορφωθούν.
Οπότε, στα κοινωνικά ζητήματα το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος δεσμεύει την κυβέρνηση, ενώ στα εθνικά ζητήματα δεν την δεσμεύει.
Το δικό μας Σύνταγμα, με την παράγραφο 2 του άρθρου 44, προβλέπει τη διενέργεια συμβουλευτικού δημοψηφίσματος για κρίσιμα εθνικά ζητήματα και υποχρεωτικού για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα.
Δημοψήφισμα σχετικά με την αναθεώρηση του Συντάγματος δεν προβλέπεται.
Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2018
Τρεις οι βάσεις. Αβολοντέ και με πιπίνι ...
Το δημοσίευμα των New York Times για την εμπλοκή του Ιβάν Σαββίδη στην διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για το όνομα της ΠΓΔΜ έχει τρεις ενδιαφέρουσες παραμέτρους.
Πρώτον υπογράφεται από την διαπιστευμένη στο Πεντάγωνο ρεπόρτερ της εφημερίδας Έλεν Κούπερ και από τον ειδικό σε θέματα τρομοκρατίας και εθνικής ασφάλειας Ερικ Σμίτ και είναι βασισμένο σε έρευνα του OCCRP, της Οργάνωσης Δημοσιογραφικής Έρευνας για την Διαφθορά και το Οργανωμένο Έγκλημα. Είναι σαφές ότι το δημοσίευμα προέρχεται από την αμερικανική κυβέρνηση που εκτός από την εθνική ασφάλεια, ερεύνησε τις παραμέτρους τρομοκρατίας, διαφθοράς ή την εμπλοκή του οργανωμένου εγκλήματος σε σχέση με το Μακεδονικό.
Πρώτον υπογράφεται από την διαπιστευμένη στο Πεντάγωνο ρεπόρτερ της εφημερίδας Έλεν Κούπερ και από τον ειδικό σε θέματα τρομοκρατίας και εθνικής ασφάλειας Ερικ Σμίτ και είναι βασισμένο σε έρευνα του OCCRP, της Οργάνωσης Δημοσιογραφικής Έρευνας για την Διαφθορά και το Οργανωμένο Έγκλημα. Είναι σαφές ότι το δημοσίευμα προέρχεται από την αμερικανική κυβέρνηση που εκτός από την εθνική ασφάλεια, ερεύνησε τις παραμέτρους τρομοκρατίας, διαφθοράς ή την εμπλοκή του οργανωμένου εγκλήματος σε σχέση με το Μακεδονικό.