Τετάρτη 11 Ιουλίου 2018

Πάλι ψέματα για την οικονομία ...

Η επανάληψη είναι μήτηρ της μαθήσεως. Αλλά η επανάληψη ενός ψέματος είναι μήτηρ της προπαγάνδας και της παραπληροφόρησης.

Γνωστή και η γκεμπελική αρχή, σύμφωνα με την οποία όταν ένα ψέμα επαναλαμβάνεται πολλές φορές, στο τέλος εγκαθίσταται ως αλήθεια.

Αυτό κάνει συστηματικά και ο κ. Τσίπρας με το θέμα της οικονομίας. Κατ’ αρχήν μπουρδουκλώνει τα πράγματα βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι ολόκληρη την πενταετία 2010 – 2015. Δίνει δηλαδή στοιχεία για την οικονομία που αφορούν στην προ της κυβέρνησης Σαμαρά περίοδο και τα χρεώνει και στο 2014.

Και μετά, συγκρίνει, όπως πολλές φορές έχουμε πει τον κακό του εαυτό με τον χειρότερό του εαυτό. Έτσι, αποφεύγει να συγκρίνει τα στοιχεία της δικής του διακυβέρνησης με τα στοιχεία του 2014, όταν η χώρα έβγαινε από την κρίση.

Τα ίδια είπε και στην ομιλία του κατά την τελευταία προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή.

Είπε ότι η πρώτη έξοδος στις αγορές το 2014 ήταν «προστατευμένη» και η δεύτερη «καταστροφή». Στην πραγματικότητα, όμως, προστατευμένη και καταστροφική ήταν η δική του έξοδος – δεδομένου ότι αμέσως μετά τα ομόλογα πήραν την ανηφόρα.

Το colpo grosso της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΙΝ.ΑΛ. με τις συντάξεις ...

Η κατάθεση της τροπολογίας για την μη εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου τόσο από την Νέα Δημοκρατία όσο και από το ΚΙΝ.ΑΛ., αποτελεί μια κίνηση ματ. Καίει, πριν καν χρησιμοποιηθεί, το ισχυρότερο ίσως χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι γνωστό πως η περικοπή των συντάξεων από 1/1/2019, θα αποτελέσει την χαριστική βολή στον χειμαζόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Πλέον κανείς δεν θα μιλά για ήττα, αλλά για συντριβή. Συνεπώς, η κοινή λογική λέει πως θα κάνει τα πάντα για να αναστείλει την εφαρμογή του μέτρου και να την χρεώσει στους επόμενους. Αυτό, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να το πράξει είτε με μονομερή ενέργεια, που θα σημάνει ρήξη με τους εταίρους δανειστές και αναβίωση του αντιμνημονιακού κλίματος είτε με συναινετικές διαδικασίες.

Εννοείται, πως η εκδοχή της ρήξης θα αποφέρει μεγαλύτερα πολιτικά οφέλη για τον Α.Τσίπρα και είναι και η ευκολότερη. Η συναινετική διαδικασία απαιτεί συμφωνία πολλών βασικών παικτών, κάτι ιδιαίτερα δύσκολο. Άλλωστε και η Α.Μέρκελ αυτήν την περίοδο είναι αρκετά αποδυναμωμένη και με πολλά προβλήματα, για να πάρει επάνω της την μη εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου. Αυτό το είδαμε και στην μίζερη ρύθμιση που έγινε για το χρέος μας.