Αυτή η αντίληψη δεν είναι καινούργια στον χώρο της Αριστεράς. Στην περίοδο 1943-44 χιλιάδες Έλληνες πολίτες βρήκαν τον θάνατο γιατί δεν συμφωνούσαν με την κομμουνιστική θεωρία και την πρακτική. Βαφτίστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες «συνεργάτες των Γερμανών» και κατέληξαν στις πηγάδες και στις χαράδρες.
Μια ολοκληρωτική ιδεολογία είναι ισοπεδωτική και εγκληματογόνος. Γι΄αυτό εξάλλου είναι και ολοκληρωτική. Δεν υπάρχουν αποχρώσεις. Όλα είναι μαύρο-άσπρο, καλοί - κακοί, εμείς - αυτοί. Η πατρίδα μας το πλήρωσε αυτό με έναν Διχασμό, έναν Εμφύλιο και με τον εκτσογλανισμό της πολιτικής μας ζωής από το 2011 και μετά.
Σήμερα, οι ίδιοι άνθρωποι συνεπικουρούμενοι από μια χιλιάδα ροζέ αριστερούληδων των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, επιχειρούν να ξαναδιχάσουν την ελληνική κοινωνία με αφορμή το Σκοπιανό ζήτημα. Αλλά αυτήν την φορά δεν τους βγαίνουν τα νούμερα. Είναι μόλις το 20% του ελληνικού λαού και έχουν απέναντι τους το 70%.