Η μνήμη και η λήθη αφορούν ουσιαστικά την ανάκληση ή όχι του τραύματος. Του συλλογικού τραύματος, γιατί αυτό καθορίζει, στον ιστορικό χρόνο, τις συμπεριφορές και τις συνειδήσεις των ανθρώπων.
Η λήθη είναι άμεσα συνυφασμένη με την σιωπή. Λήθη σημαίνει σιωπή. Σιωπή της αμνησίας, σιωπή της αυτολογοκρισίας. Στον βαθύ ιστορικό χρόνο η λήθη, υπό την μορφή της καταλαγής, είναι επιβεβλημένη. Και συμβαίνει.
Ποιος π.χ. φανατίζεται σήμερα με τα Ιουλιανά του 1965; Μέχρι το 1990 όμως, επιβίωναν τα πάθη που είχαν προκαλέσει, καθώς οι πρωταγωνιστές της κεντρικής πολιτικής σκηνής παρέμεναν τα ίδια πρόσωπα.