Αντίλαλοι περί λαού επί χούντας και όχι μόνο ...

«Αναγνώστης μου, πιθανώς θιγόμενος από την κατάσταση, μου υπενθύμισε το ανέκδοτο του Διαβόλου και του Κεφαλλονίτη: Μια φορά ο Διάβολος και ο Κεφαλλονίτης, πηγαίνοντας σε έναν μακρινό δρόμο, αποφάσισαν, αντί να περπατούν και οι δύο μαζί, να φορτώνεται κατά διαστήματα ο ένας στον άλλο, ώστε να περπατά μόνον ο ένας. Η μεταφορά θα διαρκούσε όσο ένα τραγούδι, που θα τραγουδούσε ο καβαλάρης. Πρώτος ανέβηκε ο Διάβολος, που άρχισε να τραγουδά ένα μακρύ τραγούδι, που φυσικά κάποτε τελείωσε. Ηρθε η σειρά του Κεφαλλονίτη να καβαλικεύσει. Πήδησε στον σβέρκο του Διαβόλου και άρχισε ένα ατελείωτο τίρι, τίρι, τίρι που συνεχίζεται ακόμη. Τότε ο Διάβολος κατάλαβε τι είχε πάθει...». Μη σπεύσετε να βγάλετε συμπεράσματα. Δημοκρατία ακόμη έχουμε. Και, καθώς ξέρουμε, ο πρωθυπουργός μας δεν κατάγεται από την Κεφαλλονιά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, ο χουλιγκανισμός στην εξουσία...

Τα όσα ζούμε τις τελευταίες ημέρες δεν τα έχουμε ζήσει μετά την Μεταπολίτευση. Οχετός ύβρεων, πεζοδρομιακές εκφράσεις, εμπαθής και διχαστικός λόγος. Και όλα αυτά μέσα από την καρδιά της εκτελεστικής εξουσίας, από το μέγαρο Μαξίμου.

«Όμορφος κόσμος ηθικός, σοσιαλδημοκρατικά πλασμένος».

Δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη για κανένα αυτή η διαρκής κατρακύλα στην εκφορά του κυβερνητικού λόγου. Πάντα έτσι μιλούσαν, πάντα τα ίδια έλεγαν. Τώρα, εν όψει της πτώσης, παραφέρονται εντελώς.

Σε αυτήν την κατάσταση μεγάλο ρόλο παίζει και η ιδεολογία τους που είναι επιθετική και επεκτατική. Στα χέρια αμόρφωτων ανθρώπων μετατρέπεται σε καταστροφικό όπλο για την ίδια την χώρα.