Τα Βαλκάνια είναι μια από τις πλέον πολύπαθες γειτονιές της Ευρώπης. Οι συγκρούσεις της δεκαετίας του ’90 έληξαν με μια σειρά «ενδιάμεσων» συμφωνιών: Dayton, Αχρίδα, 1244, Ενδιάμεση Ελλάδας-Σκοπίων. Πέρασαν 20 χρόνια και ακόμα δεν βρέθηκαν οριστικές λύσεις. Στο μεταξύ, από τη δεκαετία του ‘90 έχουν επέλθει μεγάλες αλλαγές στην περιοχή. Οι προσδοκίες των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων αντικαταστάθηκαν από τον κυνισμό μιας νέας γενιάς που μεγάλωσε με ανεπαρκείς και διεφθαρμένες ηγεσίες, σε δημοκρατίες αμφίβολης ποιότητας.
Η αδιαφορία Ευρώπης και Αμερικής για την τύχη των Βαλκανίων τα τελευταία χρόνια, δημιούργησε κενό ισχύος. Αυτό το κενό επιχείρησαν να καλύψουν αναθεωρητικές δυνάμεις: η Ρωσία προσπαθώντας να συντηρήσει τις βαλκανικές διενέξεις, η Κίνα υποκαθιστώντας την απουσία δυτικών επενδύσεων σε υποδομές και δημόσια έργα, και η Τουρκία που κινήθηκε πιο επιθετικά με αιχμή του δόρατος το κοινωνικό Ισλάμ.
