Δεν χρειάζονται πια άλλες αποδείξεις. Ό,τι κι’ αν λέει ο κ. Τσίπρας, είτε μιλώντας στην κοινοβουλευτική του ομάδα, είτε αρθρογραφώντας, είτε τουιτάροντας, η υπόθεση με τις «αποκαλύψεις» αποκλειστικά από «προστατευόμενους» μάρτυρες και τη στοχοποίηση πολιτικών προσώπων αποτελεί μια από τις πιο επιθετικές προπαγανδιστικές επιχειρήσεις στην Ιστορία της προπαγάνδας.
Ακόμη πιο επιθετική και από εκείνη που σημειώθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, μισή ώρα μετά το διπλό τρομοκρατικό χτύπημα σε Νέα Υόρκη και Ουάσιγκτον, όταν η τότε σύμβουλος επικοινωνίας του Βρετανού πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ, η κ. Τζο Μουρ, έστειλε στους συνεργάτες της το ακόλουθο ηλεκτρονικό μήνυμα: «Είναι τώρα η κατάλληλη ώρα για να κρύψουμε τις κακές για την κυβέρνηση ειδήσεις».
Τότε, υπήρχε και ένα πραγματικό περιστατικό. Αλλά γνωρίζουμε καλά ότι η προπαγάνδα, όταν δεν βρίσκει πραγματικά περιστατικά, είτε τα κατασκευάζει, είτε τα επισπεύδει.
Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2018
Γκολ αυτοί; Σέντρα εμείς...
Αυτό είναι το σύστημα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, που εφαρμόζει διαρκώς ηττηφόρα η κυβέρνηση, βγαλμένο από τα συρτάρια του δασκάλου της και συμμάχου της στα Ίμια και στο Μακεδονικό Κ Σημίτη. Εξ ου και η χώρα έχει γίνει εντελώς του κλώτσου και του μπάτσου του κάθε «συμμάχου και εταίρου» και του κάθε γείτονα που έχει βρει τη χρυσή ευκαιρία να πάρει τώρα όσα δεν μπόρεσε εδώ και 73 χρόνια. Σε θάλασσα, ξηρά, αέρα.
Εδώ καμιά κυβέρνηση από το 1989, εκτός από του Κ Καραμανλή, δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι η Ελλάδα συνορεύει με τον μεγαλύτερο πολιτικό αλήτη της περιφέρειας. Την Τουρκία. Ένα κράτος διαχρονικά φασιστικό, ιμπεριαλιστικό, ρεβανσιστικό, με μια πάγια πολιτική να ξαναστήσει σε βάθος χρόνου την οθωμανική αυτοκρατορία. Και δεν το κρύβει.
Μέχρι το 2010 αυτή ήταν και η μόνη πραγματική μεγάλη απειλή που είχε η χώρα. Από την εποχή του Γ Παπανδρέου και δώθε, και με αφορμή την οικονομική δυσπραγία της χώρας, σε συνδυασμό με την εχθρόπατρι νοοτροπία του «αμερικανού» πρωθυπουργού, η χώρα άρχισε να γίνεται κλωτσοσκούφι. Με αποκορύφωμα την ανίδεη, μπόσικη σε κάθε πίεση σημερινή κυβέρνηση.
Εδώ καμιά κυβέρνηση από το 1989, εκτός από του Κ Καραμανλή, δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι η Ελλάδα συνορεύει με τον μεγαλύτερο πολιτικό αλήτη της περιφέρειας. Την Τουρκία. Ένα κράτος διαχρονικά φασιστικό, ιμπεριαλιστικό, ρεβανσιστικό, με μια πάγια πολιτική να ξαναστήσει σε βάθος χρόνου την οθωμανική αυτοκρατορία. Και δεν το κρύβει.
Μέχρι το 2010 αυτή ήταν και η μόνη πραγματική μεγάλη απειλή που είχε η χώρα. Από την εποχή του Γ Παπανδρέου και δώθε, και με αφορμή την οικονομική δυσπραγία της χώρας, σε συνδυασμό με την εχθρόπατρι νοοτροπία του «αμερικανού» πρωθυπουργού, η χώρα άρχισε να γίνεται κλωτσοσκούφι. Με αποκορύφωμα την ανίδεη, μπόσικη σε κάθε πίεση σημερινή κυβέρνηση.