3 Δεκεμβρίου 1944: ο μεγάλος μύθος της Αριστεράς ...

Οι σφαίρες που έπεσαν το πρωινό της 3ης Δεκεμβρίου 1944 στην πλατεία Συντάγματος αποτέλεσαν τον θεμέλιο λίθο και μύθο του ερμηνευτικού σχήματος της Αριστεράς για την περίοδο 1944-1949.

Μέσα από το πώς κατέγραψαν και ερμήνευσαν τα γεγονότα οι διανοούμενοι της, η Αριστερά από θύτης έγινε θύμα. Επέβαλε την λήθη για τα εγκληματικά πεπραγμένα της την περίοδο από την άνοιξη του 1943 έως τον Νοέμβριο του 1944 και μέσω της θυματοποίησης της προσπάθησε να ηθικοποιήσει την συμπεριφορά της.

Να βιώσει φαντασιακά, στο συλλογικό υποσυνείδητο της το τραύμα και την ήττα, χωρίς ενοχές.

Αλλά το ερμηνευτικό της σχήμα για τα Δεκεμβριανά βασίζεται σε σκόπιμες αποκρύψεις και σε συνειδητές παραποιήσεις και ψεύδη. Ας δούμε λοιπόν, τα συμβάντα – κατά στεγνή καταγραφή – στην Αθήνα τις τελευταίες ημέρες του Νοεμβρίου και τις πρώτες ημέρες του Δεκεμβρίου του 1944, που αποδομούν αυτόν τον μύθο.

Οι πλειστηριασμοί και οι αριστερές "συνειδήσεις" ...

«Πέρα από την ΛΑΕ θα μπορούσαμε κι εμείς, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να συμμετάσχουμε και τώρα στις διαμαρτυρίες κατά των πλειστηριασμών..»

Αυτά δεν τα είπε κάποιος τυχαίος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ για να εντυπωσιάσει το ακροατήριο του. Τα είπε πρώην υπουργός και μέλος της κίνησης των 53, όπως γράφουν οι εφημερίδες.

Είμαι δε σίγουρος πως δεν «μας έκανε πλάκα», ούτε βρισκόταν υπό την επήρεια ουσιών. Το ανησυχητικό για το κόμμα του είναι, πως αυτά που λέει τα εννοεί.

Και άλλες φορές στελέχη πρώτης γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ διαφοροποιήθηκαν με πολιτικές του κόμματος τους  και συμπεριφορές των υπουργών του. Αλλά τα θέματα ήταν μάλλον ήσσονος σημασίας, κατάλληλα για την ανώδυνη προβολή του αριστερού προφίλ των διαφωνούντων.