Αγένεια; Ελλειψη στοιχειωδώς ανθρώπινου σεβασμού;
Σημείο μηδέν της κοινωνικής νοημοσύνης; Η κοινή αλαζονεία όσων καταλαμβάνουν υπουργικά γραφεία ξεχνώντας ότι σε τρία χρόνια κανείς δεν θα τους θυμάται; Ευήθεια του καιροσκόπου κουτοπόνηρου πολιτικάντη που ψάχνει λόγο ύπαρξης; Διαλέγετε και παίρνετε. Ειλικρινά δεν ξέρω πώς να χαρακτηρίσω την απάντηση του κ. Κοντονή στην Ντόρα Μπακογιάννη. Αν μη τι άλλο θα έπρεπε να λάβει υπ’ όψιν του πως μιλάει στη χήρα ενός από τα θύματα του Κουφοντίνα. Και εκεί έγκειται όλη η διαφορά. Οταν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, και όχι μόνον η Ντόρα Μπακογιάννη, μιλούν για την υπόθεση Κουφοντίνα και για τους συνεταίρους του εγκληματίες, αναφέρονται σε δολοφόνους δικών τους ανθρώπων, συναδέλφων τους.
Οταν μιλάει ο κ. Κοντονής έχει την πολυτέλεια να μιλάει για ιδεολογία, για μέσα άσκησης πολιτικής με τα οποία διαφωνεί και λοιπά ζαρζαβατικά στο μποστάνι της Αριστεράς. Θα περίμενε κανείς ελάχιστη κατανόηση, έστω σε ανθρώπινο επίπεδο. Ελάτε τώρα. Ο Κοντονής είναι φιλόσοφος του δικαίου, ελληνοπρεπέστατος Εγελος και τον ενδιαφέρει το Πνεύμα.
