Προσπερνώ το γεγονός πως αυτός, ένας υπουργός, παρέκαμψε τα capital controls. Μπορεί να είχε λεφτά στο εξωτερικό ή να του πλήρωσε το ξενοδοχείο κάποιος επιχειρηματίας. Δεν ασχολούμαι με το αν η συγκεκριμένη δαπάνη καταχωρήθηκε στους λογαριασμούς του υπουργείου του.
Αυτά είναι θέματα, που σε μια στοιχειωδώς ευνομούμενη χώρα, όπως η Σιέρα Λεόνε ή η Ουγκάντα, θα τα είχε διερευνήσει η Δικαιοσύνη. Επειδή εμείς αποτελούμε τον Τέταρτο Κόσμο, τέτοιες απαιτήσεις δεν πρέπει να τις έχουμε. Φροντίζει γι΄αυτό το σύστημα Παυλόπουλου-Παπαγγελόπουλου.
Θα σταθώ στο πολιτικό μέρος της υπόθεσης, που εντοπίζεται στην αναλγησία με την οποία ένας κορυφαίος υπουργός και κυβερνητικός εταίρος, λέει ψέμματα, ενώ γνωρίζει ότι μέσα σε λίγες μέρες θα αποκαλυφθούν.