Εν αναμονή του νέου «Μεσσία» ...

Ο… εφημερεύων Μεσσίας των ημερών ακούει στο όνομα Εμμανουέλ Μακρόν.

Στην κυβέρνηση καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να τον εμφανίσουν (όπως άλλωστε κάνουν με κάθε ξένο ηγέτη που επισκέπτεται τη χώρα) ως το μεγάλο της στήριγμα, τόσο όσον αφορά στις σχέσεις με τους δανειστές, όσο και όσον αφορά στις επενδύσεις που η Γαλλία θα μπορούσε να φέρει στην Ελλάδα.

Με διάφορα non paper μας ενημερώνουν πως Τσίπρας και Μακρόν θα συζητήσουν για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην Ευρώπη (την οποία δεν άλλαξαν με τον Ολάντ και τώρα φαντάζονται πως θα την αλλάξουν με τον Μακρόν).

Μας λένε μάλιστα ότι ο κ. Τσίπρας «συμμερίζεται σε μεγάλο βαθμό τις θέσεις του Εμανουέλ Μακρόν, και για το λόγο αυτό η ελληνική πλευρά θεωρεί κομβική την επίσκεψη Μακρόν για τον προσανατολισμό του διαλόγου αναφορικά με το μέλλον της Ευρώπης»!

Το πρώτο μέλος του… EMF.

Μετά και την ψυχρολουσία Macron και το περίφημο πρόγραμμα αλλαγών στα εργασιακά που ανακοίνωσε παραμονές της έλευσής του στην Αθήνα, στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν σταματήσει να ποντάρουν στις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Άλλωστε σε όποιες «πόνταραν» τους τελευταίους μήνες – και πόνταραν σε πολλές – έχασαν. Οι γερμανικές εκλογές για παράδειγμα πραγματοποιούνται σε 20 μέρες και ελάχιστα είναι τα μηνύματα που βγαίνουν για την ώρα από το κυβερνητικό στρατόπεδο, παρά το γεγονός ότι πριν από 6 μήνες το «αφήγημα» του ΣΥΡΙΖΑ περιλάμβανε ως κατάληξη των υποτιθέμενων αλλαγών στις ευρωπαϊκές ισορροπίες πιθανή νίκη ή ενίσχυση του Schulz.

Στη Γερμανία το προεκλογικό σκηνικό αντίθετα, προδιαγράφει ένα ξεκάθαρο μετεκλογικό περιβάλλον, όπου με βεβαιότητα ο Schaeuble θα συνεχίσει να έχει το πάνω χέρι μετά τη βέβαιη συνεργασία CDU και FDP, με τον Schulz και τους σοσιαλδημοκράτες του SDP να υποχωρούν σε ποσοστά ήττας κοντά στο 20%.