Βαρύτατος αποδεικνύεται ο λογαριασμός που έφερε και η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στους πολίτες και την οικονομία. Σε μόλις 2,5 χρόνια διακυβέρνησης το τρίτο μνημόνιο μας έχει κοστίσει μέτρα 9,2 δισ. ευρώ (2015-2017) ενώ με την «επικαιροποίησή» του και την ψήφιση του εφαρμοστικού νόμου από τη Βουλή που προβλέπει πρόσθετα μέτρα 4,92 δισ. ευρώ, ο συνολικός λογαριασμός μέχρι το 2021 θα εκτοξευτεί στα 14,5 δισ. ευρώ. Για κάθε ένα από 3,4 εκατομμύρια νοικοκυριά οι επιπλέον επιβαρύνσεις-απώλειες φτάνουν τα 3.400 ευρώ, ενώ η Αξιωματική Αντιπολίτευση προσθέτει επιπλέον 7.000 ευρώ «κόστος» από την απώλεια εισοδήματος που επέφερε το πισωγύρισμα της οικονομίας και το οποίο είχε ως αποτέλεσμα το σημερινό ΑΕΠ να είναι κατά 29 δισ. ευρώ μικρότερο σε σύγκριση με τις δικές της προβλέψεις για (188 δισ. ευρώ αντί για 217 δισ. ευρώ).
Κυριακή 14 Μαΐου 2017
Όταν ο Βόλφγκανγκ "αγάπησε" τον Αλέξη ...
Να λοιπόν που η Ελλάδα έφτασε να χρησιμοποιείται ως παράδειγμα προς μίμηση από τον κ. Σόιμπλε! Ποιος να το φανταζόταν... Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών έπλεξε το εγκώμιο της Ελλάδας για την προσαρμογή της στη δημοσιονομική πειθαρχία. Έφτασε να δηλώσει ότι "Αν μια χώρα δεν θέλει να βγει από το ευρώ πρέπει να κάνει δομικές αλλαγές, όπως η Ελλάδα"!
Ε, κάπως θα πρέπει και εκείνος να δικαιολογήσει ενόψει των γερμανικών εκλογών, το πείραμα στο οποίο υποβλήθηκε η χώρα. Να υπερασπισθεί το success story των δανειστών και να υπεραμυνθεί της πολιτικής του στα ευρωπαϊκά ζητήματα. Βεβαίως, την ίδια ώρα αποδείχθηκε εκείνο που εξ αρχής βέβαια ήταν φανερό, ότι η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα χρησιμοποιήθηκε ως "βολικός" και "πρόθυμος" συνομιλητής από τους δανειστές. Πού θα έβρισκαν άλλον ηγέτη που θα υπέβαλε την χώρα του σε εξοντωτική λιτότητα, σε αφαίμαξη κάθε ρευστότητας και σε ισοπέδωση κάθε πνεύματος και δύναμης αντίστασης στην κοινωνία, ενδυόμενος μάλιστα τον μανδύα του προστάτη της κοινωνίας και της ανεξαρτησίας της χώρας.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, από το "είναι η εφαρμογή ηλίθιε" που είχε χρησιμοποιήσει προσβλητικά για τον κ. Τσίπρα, έφτασε στο να εκδηλώσει την "αγάπη" του... Το ξετύλιγμα του αριστερού παραμυθιού αποδείχθηκε ιδανικός σύμμαχος στην κατάπνιξη της κοινωνικής δυσφορίας όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και συνολικότερα στην Ευρώπη. Και κυρίως σε χώρες όπως η Ισπανία ή η Ιταλία ή και η Γαλλία. Βεβαίως, το καζάνι μπορεί να εξακολουθεί να βράζει στις χώρες αυτές, αλλά κερδήθηκε ο χρόνος που ήταν επιθυμητό να κερδηθεί μέχρι να ολοκληρωθούν οι εκλογικές διαδικασίες και προκειμένου να μην εμφανιστεί ηττημένη η ακολουθούμενη πολιτική στην Ευρωζώνη.
Ε, κάπως θα πρέπει και εκείνος να δικαιολογήσει ενόψει των γερμανικών εκλογών, το πείραμα στο οποίο υποβλήθηκε η χώρα. Να υπερασπισθεί το success story των δανειστών και να υπεραμυνθεί της πολιτικής του στα ευρωπαϊκά ζητήματα. Βεβαίως, την ίδια ώρα αποδείχθηκε εκείνο που εξ αρχής βέβαια ήταν φανερό, ότι η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα χρησιμοποιήθηκε ως "βολικός" και "πρόθυμος" συνομιλητής από τους δανειστές. Πού θα έβρισκαν άλλον ηγέτη που θα υπέβαλε την χώρα του σε εξοντωτική λιτότητα, σε αφαίμαξη κάθε ρευστότητας και σε ισοπέδωση κάθε πνεύματος και δύναμης αντίστασης στην κοινωνία, ενδυόμενος μάλιστα τον μανδύα του προστάτη της κοινωνίας και της ανεξαρτησίας της χώρας.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, από το "είναι η εφαρμογή ηλίθιε" που είχε χρησιμοποιήσει προσβλητικά για τον κ. Τσίπρα, έφτασε στο να εκδηλώσει την "αγάπη" του... Το ξετύλιγμα του αριστερού παραμυθιού αποδείχθηκε ιδανικός σύμμαχος στην κατάπνιξη της κοινωνικής δυσφορίας όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και συνολικότερα στην Ευρώπη. Και κυρίως σε χώρες όπως η Ισπανία ή η Ιταλία ή και η Γαλλία. Βεβαίως, το καζάνι μπορεί να εξακολουθεί να βράζει στις χώρες αυτές, αλλά κερδήθηκε ο χρόνος που ήταν επιθυμητό να κερδηθεί μέχρι να ολοκληρωθούν οι εκλογικές διαδικασίες και προκειμένου να μην εμφανιστεί ηττημένη η ακολουθούμενη πολιτική στην Ευρωζώνη.