Η «μάχη της ΔΕΗ» και η ... σταυροφορία του Σκουρλέτη.

Ως γνωστόν, ο κ. Σκουρλέτης δήλωσε προσφάτως (Σκάι, 29 Μαρτίου 2017) ότι έχει γαλουχηθεί να σέβεται τις συλλογικές αποφάσεις – και επομένως θα δεχθεί οποιαδήποτε «συλλογική» απόφαση για τη ΔΕΗ.

Εντάξει, αλλά αυτό μπορεί να το πει κάποιος που έχει κάποια στιγμή εκφράσει μια διαφωνία. Όχι, όμως, κάποιος ο οποίος έχει επιδοθεί σε… σταυροφορία!

Πολύ περισσότερο που έσπευσε να διακηρύξει την επικείμενη νομιμοφροσύνη του, την ίδια στιγμή που είχε μιλήσει για «στημένο παιχνίδι» και για «βαποράκια συμφερόντων», που «θέλουν να κάνουν ρεσάλτο στη δημόσια περιουσία».

Συγγνώμη, αλλά όταν πιστεύεις ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο, πώς είναι δυνατόν να δηλώνεις ταυτόχρονα πως θα ψηφίσεις υπέρ των… βαπορακίων;

Μιλάμε ή όχι για την επιτομή του πολιτικού καιροσκοπισμού;

Και μάλιστα όταν έχει προηγηθεί αυτή η πρωτοφανής σταυροφορία υπέρ του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ;

Το μυστικό ταξίδι στη Μέκκα του ΣΥΡΙΖΑ...

O eminence grise, η «γκρίζα μεγαλειότητα», είναι ένας καταξιωμένος στην πολιτική χαρακτήρας. Πρώτος eminence grise της ιστορίας ήταν ο καπουτσίνος μοναχός Φρανσουά ντι Τρεμπλέι, μυστικοσύμβουλος του Ρισελιέ στις αρχές του 17ου αιώνα, από το γκρι του ράσου του οποίου πήρε το αξίωμα το όνομα του.

Στην ελληνική πολιτική κλασικότερη περίπτωση eminence grise ήταν ο Ιωάννης Διάκος. Τυπικά δημοσιογράφος, στην πράξη σύμβουλος εξ' απορρήτων του Ιωάννη Μεταξά, ο Ιωάννης Διάκος ήταν ο σύνδεσμος του Μεταξά με τα οικονομικά συμφέροντα. Η σύγκρουση με τον Διάκο ήταν πολιτικά θανατηφόρα. 'Οπως έμαθαν ο Θόδωρος Σκυλακάκης και ο Αλέξανδρος Παπαχελάς, υπουργοί της κυβέρνησης Μεταξά, που από διαφωνία με τον Διάκο υποχρεώθηκαν σε παραίτηση.