Συντριπτική η σύγκριση του σήμερα με το 2014 (και με τη βούλα της ΕΛΣΤΑΤ) ...

Δεν πρόκειται ούτε για εμμονή, ούτε για αριθμολαγνεία. Αλλά για την ανάγκη να καταλάβουμε όλοι σ’ αυτή την χώρα ότι στη διετία ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ η οικονομία έχει βυθιστεί. Το αποδεικνύουν τα στοιχεία που συνεχίζει να δίνει στη δημοσιότητα η ΕΛΣΤΑΤ, σε πολλές περιπτώσεις συγκριτικά με το 2014. Ενδεικτικά:

-Το 2016 το ΑΕΠ ανήλθε σε 184,5 δις ευρώ σε όρους όγκου, αμετάβλητο σε σχέση με το 2015. Σε αξία, το ΑΕΠ διαμορφώθηκε το 2016 σε 175,9 δις ευρώ και το 2015 σε 175,7 δις ευρώ. Ναι, αλλά το 2014 το ΑΕΠ ανήλθε σε 186,5 δις ευρώ και το 2013 σε 185,1 δις ευρώ. Και σε αξία, το 2014 ανήλθε σε 179,1 δις ευρώ και το 2014 σε 182,4 δις ευρώ. Δηλαδή το 2014 το ΑΕΠ της χώρας ήταν κατά 2 δις ευρώ μεγαλύτερο σε σχέση με το 2016. Πότε είναι καλύτερα; Όταν λείπουν 2 δις ευρώ από το ΑΕΠ ή όταν δεν λείπουν;

Ο Μύθος της ισλαμικής ανοχής ...

Στις περισσότερες μελέτες για το Ισλάμ κάθε αναφορά στην μουσουλμανική παρουσία στην Δύση συνδέεται με την ανεκτική συμπεριφορά των  ισλαμιστών απέναντι στους κατακτημένους πληθυσμούς. Ιδιαίτερα πάντα μνεία γίνεται για την ισπανική κατάκτηση και για τον «παράδεισο» που είχε ουσιαστικά εγκαθιδρυθεί στην περιοχή της Ανδαλουσίας. Την ιδανική αυτή εικόνα ήρθε να κλονίσει μια τελευταία μελέτη ενός ισπανο-αμερικανού καθηγητή του Πανεπιστημίου Northwestern, του Dario Fernandez Morera. Στο βιβλίο του The Myth of the Andalusian Paradise: Muslims, Christians, and Jews under Islamic Rule in Medieval Spain (ISI Books, 2016) αποδομεί τον θρύλο της μουσουλμανικής ανθρωπιστικής συμπεριφοράς και περιγράφει με γλαφυρότητα την πραγματικότητα της ισλαμικής κατάκτησης.

Με ιδιαίτερη αναφορά σε πρωτογενείς πηγές της εποχής, αλλά και σε πιο σύγχρονες, περιγράφει  τις συνθήκες ζωής στην Ισλαμική Ισπανία αναδεικνύοντας την περιθωριοποίηση και την πολιτιστική καταπίεση των γηγενών πληθυσμών αλλά ακόμη και πολλών από τους ίδιους τους μουσουλμάνους. Περιγράφοντας σε αρκετή λεπτομέρεια τους κανόνες της νομικής σχολής του Σουνιτικού Ισλάμ  που κυριάρχησε στην Ισπανία, της σχολής Μαλάκι, την οποία και υιοθέτησαν οι Ουμαγιάδες στην αρχή Χαλίφηδες της Δαμασκού αλλά και οι Αμπασίδες της Βαγδάτης αργότερα, εξηγεί την βαρβαρότητα της καθημερινότητας που επέβαλαν αλλά και τις εξοντωτικές ποινές για κάθε απλή παράβαση.