Ραντεβού στο Παρίσι ...

Δεν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία ότι και στην περίπτωση της παρισινής εξόρμησης Τσίπρα με το κρατικό αεροπλάνο, η κυβέρνηση θα κατέφευγε, όπως πάντα, στην προπαγανδιστική πρακτική του «μεγάλου ψέματος» (το οποίο, ως γνωστόν, γίνεται πιστευτό ακριβώς επειδή είναι μεγάλο και ουδείς φαντάζεται πως μπορεί να ειπωθεί ένα τόσο μεγάλο θέμα).

Υπάρχει, όμως, και ένα ακόμη ζήτημα: Μπορεί η κυβέρνηση να λειτουργεί με βάση την θεωρία του μεγάλου ψέματος, πλην όμως δεν έχει δικαίωμα να γελοιοποιεί ολόκληρη τη χώρα.

Το κατάφεραν και αυτό οι φορομπήχτες της #proti_fora_aristera κυβερνησάρας,,,

Πάνω από 120.000 επιτηδευματίες έκλεισαν τα βιβλία τους! 

Η  σύγχυση και ο φόβος που δημιουργούν οι καθημερινές ανατροπές στο νέο ασφαλιστικό ωθούν ολοένα και περισσότερους φορολογούμενους στην απόφαση να κλείσουν τα βιβλία τους, τερματίζοντας την επιχειρηματική τους δραστηριότητα.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του στελεχών του υπουργείου Οικονομικών, περισσότεροι από 120.000 επιτηδευματίες έχουν κλείσει τα βιβλία τους από τον Δεκέμβριο του 2015 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2017, με το ελληνικό Δημόσιο να χάνει τουλάχιστον 80 εκατ. ευρώ από το τέλος επιτηδεύματος.

Την ίδια στιγμή ο διοικητής της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων παρέχει διευκρινίσεις και οδηγίες για τη διαδικασία διακοπής εργασιών.

Ειδικότερα, επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα πρέπει να γνωρίζουν τα εξής:

Το βαθύ κράτος ...

​

Όσο ο Κ. Μητσοτάκης δεν ξεβρομίζει την ΝΔ από αυτά
τα στοιχεία , σωτηρία δεν υπάρχει... 

Πριν από ένα μήνα σχεδόν, οι βουλευτές του τομέα Παιδείας της Ν.Δ., με επικεφαλής τη Νίκη Κεραμέως, κατέθεσαν ερώτηση (λίαν εμπεριστατωμένη, που έλεγαν οι παλαιότεροι ημών) σχετικά με τα κενά στις θέσεις εκπαιδευτικών. Στο σχετικό δελτίο Τύπου, όμως, υπήρχε και η εξής αναφορά: «Αγνωστο παραμένει αν η πολιτική ηγεσία του υπουργείου έχει λάβει υπόψη τη νοσηρή κατάσταση που επικρατεί σε πολλά σχολεία της χώρας, καθώς εκπαιδευτικοί “φαντάσματα” εμφανίζονται για μία ή δύο ώρες την ημέρα, ασκώντας πλημμελώς τα καθήκοντά τους και δημιουργώντας στην ουσία οιονεί κενά, που δυσχεραίνουν την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων».

Θα κάνει (ποτέ) ο Αλέξης εκλογές;

Οι φιλελέδες περιμένουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα πάει γρήγορα σε εκλογές, επειδή, λέει, δεν θα θελήσει να προκαλέσει άλλη ζημιά στην χώρα με τις ανερμάτιστες πολιτικές του. Μην φάτε γατάκια! Ο Αλέξης δεν θα σας κάνει την χάρη. Έχει πολλούς λόγους για να αποφύγει την κάλπη και σύμμαχό του ένα σενάριο για να τα καταφέρει!

Αυτό που οι Δεξιοί νομίζουν ότι η εξουσία τους ανήκει κληρονομικά, ότι θα πέσει σαν ώριμο φρούτο στα χέρια τους, ότι έχουν κάνει σύμβαση με τον μεγαλοδύναμο για να γίνουν οπωσδήποτε κυβέρνηση, είναι κάτι που πραγματικά με τρομάζει. Ο πιο σίγουρος τρόπος για να αποτύχει κανείς είναι να παγιδευτεί στον κόσμο των ψευδαισθήσεων.

Πόσο μάλλον όταν μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται και πρώην κομμουνιστές που μετανόησαν για το αμαρτωλό παρελθόν τους και επέλεξαν στα γεράματα τον δρόμο του αληθινού φωτός! Πέρασαν, λοιπόν, τα νιάτα τους στην ΚΝΕ, στις πορείες  και στα αμφιθέατρα και ακόμη δεν έχουν μάθει πως σκέπτεται ο Αλέξης; Τόσο γρήγορα ξέχασαν;

ΟΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙ-ΣΥΣΤΕΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ...

Οι παγκόσμιες εξελίξεις δείχνουν μια τάση ανατροπής καθιερωμένων πολιτικών και αντιλήψεων. Επίκεντρο αυτών των αντιδράσεων είναι οι αναπτυγμένες χώρες της Δύσης και τα κοινωνικά χαρακτηριστικά αυτών των εξελίξεων δείχνουν έλλειψη ιδεολογικών κατευθύνσεων και ταξικού προσανατολισμού και συνείδησης. Πλούσιοι και φτωχοί εμφανίζονται να συμμαχούν σε πολιτικές  που αντιτίθενται στα συμφέροντα των μεσαίων τάξεων και κάποιων κοινωνικών και εθνικών μειονοτήτων. Τα σύνορα της κοινωνικής και πολιτικής αντιπαράθεσης είναι θολά, ασταθή και ευμετάβλητα.

Μπορούμε εν τούτοις να χαράξουμε κάποιες γραμμές κατανόησης– όχι πάντα σταθερές ούτε και ξεκάθαρες.
Στην περίπτωση της εκλογής Τράμπ και του Brexit κάποια συμπεράσματα βγαίνουν εύκολα. Οι ελίτ του πλούτου (μεγάλες βιομηχανίες και πρωταγωνιστές της τεχνολογικής νέας οικονομίας) φανερά τοποθετήθηκαν στο πλευρό της Ευρωπαικής Ενωσης  (Βρετανία) και των ανοιχτών αγορών της παγκοσμιοποίησης (ΗΠΑ). Την ίδια ώρα τα εργατικά στρώματα και οι εθνικές και κοινωνικές μειονότητες, ένας κόσμος δηλ.  που ευνοείται από το πολιτικό κλίμα ανοχής και πολύ-πολιτισμικότητας αλλά και από τις παροχές ενός γενναιόδωρου κοινωνικού κράτους, συμμαχεί εκλογικά με τους οικονομικά ισχυρούς.