Οικογενειακή φωτογραφία ...

Η κυρία που, όπως έλεγε η ίδια χθες σε συνέντευξή της, κατέβαινε κάθε Πέμπτη
στον δρόμο, υπερασπιζόμενη το δημόσιο πανεπιστήμιο. Δεν οφείλεται όμως
σε αυτούς τους αγώνες το αφ’ υψηλού ύφος της,
αλλά μάλλον στην κομψή, ασημένια πένα της...

Τ​​ις φετινές γιορτές, η βασιλική οικογένεια της Βρετανίας περνάει μια δοκιμασία: η μακρά βασιλεία της Ελισάβετ Β΄ πλησιάζει στο τέλος της. Σε αυτά τα 64 χρόνια, η Ελισάβετ αφού έγινε αναρίθμητες φορές γραμματόσημο, νόμισμα, πορτρέτο και προτομή, τώρα ετοιμάζεται μάλλον να γίνει και άγαλμα σε δημόσιο χώρο – ίσως γύρω από το κτίριο της Βουλής ή σε κάποιο περίοπτο σημείο σε πάρκο του Λονδίνου. Υποθέτω ότι κάτι τέτοιο θα άρμοζε, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης του βρετανικού έθνους (φαντάζομαι να υπάρχει ακόμη) προς τη γυναίκα η οποία παρέμεινε στον θρόνο περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο στα περίπου χίλια χρόνια της ιστορίας του θεσμού. Αλλά να σταματήσω εδώ, διότι το κείμενο κατρακυλάει επικίνδυνα προς τη νεκρολογία, ενώ ο σκοπός μου είναι να υμνήσω τα δικά μας μεγαλεία.

Νεοφιλελεύθερες χυλόπιτες ...

Πάει και τελείωσε: στην Ελλάδα έχει επικρατήσει ο νεοφιλελευθερισμός! Αυτό λέει η κρατούσα θεωρία. Και πώς αποδεικνύεται;

Μα, τα τελευταία χρόνια πληρώνουμε τους υψηλότερους φόρους σε σχέση με όλες τις προηγούμενες δεκαετίες της νεοελληνικής ιστορίας. Τι θεωρείται αυτό την Ελλάδα; Νεοφιλελεύθερο! Η Ελλάδα, επίσης, με βάση το επίπεδο των δημοσίων δαπανών είναι 3η στην ευρωζώνη. Τι είδους πολιτική θεωρούνται οι υψηλές δημόσιες δαπάνες; Νεοφιλελεύθερη, φυσικά! Εν πάση περιπτώσει, νεοφιλελεύθερο στην Ελλάδα είναι οτιδήποτε δεν μας αρέσει!!! Απορώ πώς οι χυλόπιτες που ρίχνουν τα κορίτσια στα αγόρια ή τα αγόρια στα κορίτσια δεν θεωρούνται και αυτές νεοφιλελεύθερες.