Αριστερά του μίσους, Δεξιά της αμνησίας ...

Ο χθεσινός «Ριζοσπάστης» είχε στην πρώτη σελίδα του θέμα με τον τίτλο «Τι κι αν έπεσε ο Γράμμος, εμείς συνεχίζουμε». Ηταν η κεντρική ιδέα της ομιλίας του Δ. Γόντικα, σε εκδήλωση του ΚΚΕ για τα 70 χρόνια από την ίδρυση του λεγόμενου Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας – δηλαδή, τα 70 χρόνια αφότου το ΚΚΕ ξεκίνησε και επίσημα τον πόλεμο για την κατάληψη της εξουσίας στην Ελλάδα. Στις εσωτερικές σελίδες, διαβάζουμε ότι «στα στιγμιότυπα που ξεχώρισαν, αποσπώντας το πιο δυνατό χειροκρότημα που ξεσήκωσε την αίθουσα, ήταν το ηχογραφημένο ντοκουμέντο με τη φωνή του Νίκου Ζαχαριάδη, που πρωτοπαρουσιάστηκε χτες». Ψυχραιμία· διότι, όπως λέει ο ποιητής, «είναι κι αυτή μια στάσις. Νιώθεται». Νιώθεται, προφανώς, από όσους μετείχαν στη συγκεκριμένη εκδήλωση και από το κόμμα που την οργάνωσε.

Ζωοτροφές θα έφερνε ο Παππάς από τη Βενεζουέλα ή στρατό για να φρουρεί τα κανάλια;

Σύμφωνα με δική του δήλωση (31 Οκτωβρίου, Real fm, Ν. Χατζηνικολάου), ο Ν. Παππάς επισκέφθηκε την Βενεζουέλα τον Αύγουστο μαζί με «άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ» (και τον δικηγόρο κ. Αρτεμίου), προκειμένου να διερευνήσει «δυνατότητα επίσκεψης του Αλέξη Τσίπρα στη Βενεζουέλα, αλλά και να προμηθευτεί η Ελλάδα προϊόντα από τα κρατικά σούπερ μάρκετ της Βενεζουέλας εκείνο τον καιρό»!

Ειλικρινά αυτό είναι κάτι που ξεπερνά κάθε όριο!

Όχι μόνο επειδή τον «άδειασε» ο συνταξιδιώτης του γράφοντας ειρωνικά στο τουίτερ «σιγά μην πήγαμε στη Βενεζουέλα για να αγοράσουμε πιπεριές και φασόλια».

Αλλά και επειδή είναι αδιανόητο να λαμβάνει εδώ και δύο σχεδόν χρόνια μέρος στη λήψη σημαντικών αποφάσεων για τη χώρα, ως κορυφαίος υπουργός (για τον οποίο ευθύνεται αποκλειστικά ο κ. Τσίπρας), ένας άνθρωπος που μπορεί με τόση άνεση να λέει τέτοιες τερατολογίες.

Δεν είναι τυχαίο που φτάσαμε ως εδώ!

Γιατί εκλογές;

Το φθινόπωρο του 2014 η πραγματική οικονομία, η αγορά όπως συνηθίζει να λέει η πιάτσα, ξεφυσούσε με ανακούφιση. Γιατί μέσα στο μνημονιακό περιβάλλον των περιοριστικών δημοσιονομικών πολιτικών αχνοφαινόταν μια αχτίδα αισιοδοξίας.

Ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, θετικό πρόσημο στην ανάπτυξη, προσέλκυση επενδυτών και σιγά-σιγά χρήμα στο εμπόριο, στον ελεύθερο επαγγελματία, στον μικροεπενδυτή που σήμαινε αυτόματα τόνωση των δημοσίων εσόδων, στήριξη του ασφαλιστικού και αύξηση του ΑΕΠ, άρα πορεία προς ένα βιώσιμο χρέος και έξοδος στις αγορές με άλλα λόγια κανονικότητα.

Ένα mail Χαρδούβελη δρόμος δηλαδή που δεν διασχίστηκε ποτέ, αποτέλεσμα του λαϊκισμού, της έπαρσης και της εμφυλιοπολεμικής των σημερινών κυβερνώντων, των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που μεταφράστηκε σε καταψήφιση του ΠτΔ και άμεσες εκλογές.