Η συκοφαντική δυσφήμηση δεν χωρά ιπποτισμούς ...

Οι κατηγορίες που εδώ και μήνες εκτοξεύουν διάφοροι υπουργοί κατά του (διορισμένου από την κυβέρνηση) επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ είναι πολύ σοβαρές για να ξεπερνιούνται σα να μην συμβαίνει τίποτε από τον «καθ’ ου».

Ακόμη και αν δεχθούμε ότι όλα αυτά εντάσσονται σε έναν προπαγανδιστικό ορυμαγδό, σε μια επιχείρηση εκτόξευσης σανού προς τους αφελείς στους οποίους οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ υπόσχονταν ότι όχι μόνο δεν θα ιδιωτικοποιήσουν αλλά και θα… εθνικοποιήσουν ό,τι έχει ιδιωτικοποιηθεί και ότι θα γίνουν μόνο εννιά (και όχι… 19) αποκρατικοποιήσεις, οι κατηγορίες είναι πολύ σοβαρές.

Δεν μπορεί, διάφοροι υπουργοί να εγκαλούν συνεχώς τον κ. Πιτσιόρλα, να τον καλούν να περιοριστεί στον ρόλο του, να του λένε ότι λειτουργεί ως κράτος εν κράτει, ότι είναι επικεφαλής ενός οργανισμού που ελέγχεται πλήρως από τους δανειστές – και επομένως ότι και ο ίδιος ελέγχεται από τους δανειστές – να τον αποκαλούν «πολυσχιδή και πολυπράγμονα», να υποστηρίζουν ότι κινείται με ένα σχέδιο έξω από αυτό της κυβέρνησης και ότι λειτουργεί ερήμην της κυβέρνησης, να τον θεωρούν «λάθος επιλογή», να τον θεωρούν υπεύθυνο για διαρροές, να τον ειρωνεύονται ως… ταλέντο που πάει χαμένο, να λένε ότι διοικεί έναν οργανισμό που δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, ότι αγνοεί τις θέσεις της κυβέρνησης (κάτι που… γεννά ερωτήματα), να τον κατηγορούν ότι δεν συνεννοείται με τους υπουργούς και δεν χαίρει της εμπιστοσύνης τους και να καταγγέλλουν ότι ο οργανισμός που διοικεί επιδίδεται σε… διασπορά πληροφοριών για λογαριασμό συγκεκριμένων κύκλων των δανειστών με σκοπό τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, με υπαινιγμούς του τύπου «καταλαβαίνετε πόσο μεγάλη σημασία έχει ο επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ να είναι πρόσωπο εμπιστοσύνης της κυβέρνησης και όχι άλλων».

Όταν η Μαριλίζα και ο Στέφανος συνάντησαν τον Αλέξη ...

Το καλοκαίρι ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη την πρώτη στρατηγική ήττα του στην ψηφοφορία για την απλή αναλογική, όχι γιατί δεν συγκέντρωσε τον μαγικό αριθμό 200. Αυτό ήταν το επιφαινόμενο της αδυναμίας του να συνθέσει συμμαχίες πέραν των ΑΝΕΛ. Έγιναν φανερά τα όρια του χώρου στον οποίον μπορούσε να επεκταθεί.

Έκτοτε ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει μόνον πολιτικές ήττες, κάτι που περιορίζει ακόμα πιο πολύ το ήδη μικρό εύρος των συμμαχιών που μπορεί να συνάψει. Η ραγδαία πτώση του καθιστά ιδιαίτερα σκεπτικούς αυτούς που υπό άλλες συνθήκες θα υπήρχε περίπτωση να συμμαχήσουν μαζί του. Ποιος συμμαχεί με κάποιον που βυθίζεται;

Ο ΣΥΡΙΖΑ εναγωνίως προσπαθεί όχι μόνον να απεγκλωβισθεί από τα αδιέξοδα της πολιτικής του, αλλά να αντιστρέψει και το πολιτικό κλίμα, καθώς οι δημοσκοπήσεις αρχίζουν και καταγράφουν διαφορές μη αναστρέψιμες. Προς αυτήν την κατεύθυνση έχει δύο όπλα. Το συνέδριο και τον ανασχηματισμό. Όμως, όλα δείχνουν πως με αυτά τα δύο όπλα οι πιθανότητες να αυτοπυροβοληθεί είναι μεγαλύτερες από τις πιθανότητες να στοχεύσει επιτυχώς τον αντίπαλο.