Όχι αυτή τη φορά δεν ήταν σκέτη προπαγάνδα. Αν και για άλλη μια φορά θέλησε να χαϊδέψει τα αυτιά του λαού, παριστάνοντας πως πρόθεσή του είναι να του μεταβιβάσει περισσότερες εξουσίες, κατά την ομιλία του στο προαύλιο της Βουλής ο κ. Τσίπρας εξήγγειλε κάτι το εξαιρετικά σοβαρό και επικίνδυνο: Το τέλος του κοινοβουλευτισμού! Σάλπισε το τέλος της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας μας.
Και το έπραξε την επομένη ακριβώς της επετείου των 42 χρόνων από την επιστροφή του κοινοβουλευτισμού στην πατρίδα μας.
Δεν επέλεξε ο κ. Τσίπρας τυχαία το προαύλιο της Βουλής για να εκφωνήσει την ομιλία του με τις προτάσεις του για το Σύνταγμα. Δεν επέλεξε τυχαία να μεταφέρει εκτός Βουλής και σχηματικά (όσον αφορά στην τοποθέτηση των καθισμάτων) την αίθουσα της Ολομέλειας.
Με δεδομένο ότι αν ήθελε μπορούσε την ίδια ομιλία (αλλά με την συμμετοχή όλων των κομμάτων και όχι δια καισαρικού μονολόγου-διαγγέλματος) να την εκφωνήσει από το βήμα της Ολομέλειας, προκαλώντας μια επί τούτου συζήτηση, ο κ. Τσίπρας απέδειξε ότι βρίσκεται συνεχώς με το ένα πόδι εκτός κοινοβουλίου.