Η "γλυκιά" συμμορία και η ελληνική διάλυση ...

Μετά την αυταπάτη της σκληρής διαπραγμάτευσης που κατέληξε στο ναυάγιο του περασμένου καλοκαιριού, την αυταπάτη του "κουρέματος" του χρέους που έγινε αίτημα για ρύθμιση και καταλήγει σε αίτημα για δέσμευση για μια μελλοντική ρύθμιση, η κυβέρνηση ανακαλύπτει την αυταπάτη της ανάπτυξης και τη γοητεία των ιδιωτικών επενδύσεων.
Είναι διασκεδαστικό να βλέπει κανείς στελέχη της εγχώριας παλαβής αριστεράς μετά από δεκαετίες απαγγελίας μονότονων μονολόγων περί εκμετάλλευσης των δαιμονικών προθέσεων του κεφαλαίου να εκφράζουν την αγάπη τους για το κεφάλαιο και την αναγκαιότητα της υποβοήθησης της έλευσής του.
Είναι δικαίωση να έρχονται στα λόγια μας... έστω και αν δικολαβικά προσπαθούν να το παρουσιάσουν αλλιώς. Η θαλπωρή με την οποία ο ΣΕΒ της κρατικοδίαιτης κατά κύριο λόγο ελληνικής επιχειρηματικότητας αγκαλιάζει την κυβέρνηση, είναι ενδεικτικός του ειδυλλίου που αναπτύσσεται.

Ψηφίστηκε επί της αρχής και επί των άρθρων κατά πλειοψηφία το πολυνομοσχέδιο λαίλαπα ...

Ψηφίστηκε επί της αρχής και επί των άρθρων κατά πλειοψηφία το πολυνομοσχέδιο ενώ σύσσωμη η αντιπολίτευση το καταψήφισε

Καθολική είναι η αντίδραση των εκπροσώπων των φορέων όσον αφορά τις επιπτώσεις των ρυθμίσεων του πολυνομοσχεδίου από την αύξηση των έμμεσων φόρων. Όπως είπε χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Ζυθοποιών Αλ. Καραφυλίδης «θέλουμε να βάλουμε πλάτη, καταλαβαίνουμε την ανάγκη της αύξησης και τις δύσκολες αποφάσεις σας, αλλά ο διπλασιασμός του φόρου δεν είναι αύξηση. Θα διαλύσει έναν από τους μοναδικούς κλάδους παραγωγικής ανάπτυξης της χώρας».