Τρίτη 10 Μαΐου 2016

Γιατί η Κύπρος απαλλάχτηκε γρηγορότερα από τα μνημόνια...

Και ενώ μάταια περιμέναμε τη διπλή Ανάσταση, που μας είχε υποσχεθεί ο κ. Τσίπρας, ο Δημοσθένης Κούρτοβικ διερωτάται μαζί με πολλούς άλλους: «Πώς οι συμπολίτες μας Κύπριοι κατάφεραν να βγουν από το δικό τους, οδυνηρότερο μάλιστα, μνημόνιο;» («Νέα», 29/4). Νομίζω ότι το κλειδί για τη σωστότερη απάντηση βρίσκεται στην εθνική ομοψυχία του λαού της Κύπρου. Ολα, χωρίς εξαίρεση, τα κόμματα αποδέχθηκαν να στηρίξουν την εφαρμογή του σκληρότατου μνημονίου από την κυβέρνηση της Κεντροδεξιάς υπό την προεδρία του Νίκου Αναστασιάδη. Ολα τα κόμματα, συμπεριλαμβανομένου και του ΑΚΕΛ, δηλαδή του πανίσχυρου κομμουνιστικού κόμματος της Κύπρου. Σε αυτή τη σύμπλευση βρίσκεται κυρίως το μυστικό της επιτυχούς εξόδου από το μνημόνιο στη Μεγαλόνησο, σχεδόν αδύνατη στην Ελλάδα, καθώς το σταλινικό ΚΚΕ και οι κομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ αρνούνται να συνεργαστούν.

Ο Εισπράκτωρ Χάρης Θεοχάρης ...

Η απέχθεια για τον ιδιωτικό τομέα δεν είναι αποκλειστικό χαρακτηριστικό του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια υπερκομματική συνήθεια που εξηγεί σ’ ένα σημαντικό βαθμό την σχετικά πρόσφατη χρεοκοπία μας. Ο λατρευτός των ΜΜΕ και του κατεστημένου, κ. Χάρης Θεοχάρης, καταδεικνύει ότι η φορολαγνεία είναι ένα ενδημικό στοιχείο του ελληνικού πολιτικού συστήματος.

Ίσως η καλύτερη δικαιολογία για τα πεπραγμένα του κ. Θεοχάρη ως γενικού γραμματέα Εσόδων είναι ότι απλά εκτελούσε αποφάσεις μέσα σ’ ένα περιβάλλον που διαμορφωνόταν από τις πολιτικές αποφάσεις της κυβέρνησης. ‘Όμως, μια πιο προσεκτική ματιά αποδεικνύει ότι έδειξε ιδιαίτερο ζήλο επιβάλλοντας μια πολιτική που είχε ως κεντρικό στόχο την δήμευση του εν Ελλάδι ιδιωτικού πλούτου προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα χρέη που δημιουργήσαν η πολιτική τάξη και οι πελάτες της.

Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές: Συρρίκνωση και πολιτικά αδιέξοδα ...

Σε άλλες εποχές, εάν η ελληνική κυβέρνηση διέθετε την υποστήριξη του επικεφαλής των Σοσιαλδημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο, του κ. Πιτέλλα, του αντικαγκελαρίου και ηγέτη των Σοσιαλδημοκρατών της Γερμανίας, κ. Γκάμπριελ, και -πολύ περισσότερο- του Γάλλου προέδρου, κ. Ολάντ, θα μπορούσε πράγματι να μιλήσει για μια υπολογίσιμη συμμαχία. Μονάχα που οι καιροί έχουν αλλάξει – κι οι δύστυχοι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές δεν περνούν τις καλύτερες μέρες τους, βλέποντας την πολιτική ισχύ κι επιρροή τους να συρρικνώνεται διαρκώς, προς όφελος είτε της λαϊκιστικής ακροδεξιάς είτε της λαϊκιστικής Αριστεράς.

Δεν χρειάζεται η Βουλή! Πρώτα ο άνθρωπος!

Τα νέα μέτρα δεν θα τα ψηφίσει η Βουλή. Θα αποφασίζονται με Προεδρικά Διατάγματα. Κι αυτό διότι το καθεστώς σέβεται τα φιλάνθρωπα αισθήματα των βουλευτών της συγκυβέρνησης και δεν επιθυμεί να τους κλονίσει τον ψυχισμό τους. Ενώ τώρα θα πηγαίνουν στις εκλογικές τους περιφέρειες και στις διαμαρτυρίες των ψηφοφόρων θα σηκώνουν ψηλά το δάκτυλο και θα αναφωνούν: «Ο κόφτης»!

Εδώ που τα λέμε, η Βουλή δεν χρειάζεται και τόσο πολύ! Με δεδομένη την κυβερνητική πλειοψηφία των 153, δεν υπάρχει λόγος να κουράζονται οι άνθρωποι σε πολύωρες συνεδριάσεις. Τι θέλουν οι δανειστές; Αυτό; Μία υπογραφή του Προκόπη Παυλόπουλου και όλα τακτοποιούνται. Δεν είναι όπως παλιά που οι βουλευτές του Γιώργου του Παπανδρέου αποχωρούσαν ο ένας μετά από τον άλλον επειδή δεν ήθελαν να ψηφίσουν εκείνα τα αμαρτωλά δεξιά μνημόνια. Τώρα τα μνημόνια είναι αριστερά, είναι του ανθρωπισμού και της προόδου. Γι’ αυτό και δεν χρειάζεται καν να ψηφίζουν τα επιμέρους μέτρα!