Όσο και αν προσπάθησαν χθες οι αρμόδιοι υπουργοί, οι κ Τσακαλωτος, Κατρουγκαλος και Σταθάκης, να αλλάξουν το κλίμα με την συνέντευξη τύπου παύε δασών για το πώς προχώρα η διαδικασία των συζητήσεων με την τρόικα, η πραγματικότητα δεν αλλάζει.
Ζούμε και πάλι αυτό που ζήσαμε το 2015.
Καθυστερήσεις, αναβολές, όλα γι αργότερα, ελπίζοντας σε κάτι, ίσως τον από μηχανής θεό, που θα μας διασώσει.
Μπορεί ο κ Τσακαλωτος να μιλούσε για « πολύπλοκες διαδικασίες», για «αντιθέσεις ανάμεσα στους θεσμούς» και κόκκινες γραμμές αλλά και ο κ Κατρούγκαλος για « αναδιανομή», όμως μέσα από όλα αυτά , δεν ήταν δυνατόν να κρυφτεί το ότι παίζεται το ίδιο και πάλι έργο. Το έργο που είδαμε πέρυσι και φτάσαμε και πάλι με την πλάτη στον τοίχο.
Και όπως φαίνεται τώρα ξαναβρεθήκαμε και πάλι με την πλάτη στον τοίχο, κι ας λέει ότι θέλει ο κ Τσακαλωτος, με τα περίεργα (και ακατανόητα πολλές φορές ελληνικά τους).
Η ελληνική πλευρά , καθυστέρησε μήνες να προχωρήσει τις όποιες μεταρρυθμίσεις που ζητούν οι θεσμοί, η τετράδα, το κουαρτέτο , η τρόικα ή όπως θέλετε πέστε την , προφανώς γιατί η κυβέρνηση για ιδεοληπτικούς λόγους δεν θέλει να κάνει μεταρρυθμίσεις (και ας δηλώνει προοδευτική) και τώρα βρέθηκε και πάλι στα όρια,
