Η χωρά, παρότι ανήκει στην δυτική Ευρώπη (ή τουλάχιστον έτσι θέλουμε οι περισσότεροι αν πιστεύουμε) εκτός όλων των άλλων δεν έχει στο πολιτικό της σύστημα ένα από τα κόμματα –πυλώνες της Δυτικής Ευρώπης . Το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.
Ένα κόμμα , που σε πολλές από τις χώρες της προηγμένης πολιτικά και κοινωνικά Ευρώπης, έχει παίξει κεντρικό ρόλο στην ανάπτυξη των κοινωνιών και οι εκπρόσωποι του έχουν βρεθεί για δεκαετίες στην ηγεσία πολλών ευρωπαϊκών χωρών, μόνοι ή σε συμμαχία με τους συντηρητικούς. Κάτι που και ακόμα ισχύει σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες. Πάντως οι σοσιαλδημοκράτες και στις Ευρωπαϊκές χώρες αλλά και στο Ευρωκοινοβούλιο, αποτελούν ένα βασικό πυλώνα του πολιτικού συστήματος.
Τρίτη 1 Μαρτίου 2016
Πρέπει να φύγουν!
Κάθε ημέρα που περνάει η χώρα καταστρέφεται. Δεν έχει περάσει στο παρελθόν άλλη κυβέρνηση περισσότερο ανίκανη και επικίνδυνη από την κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου. Για να επιστρέψει η ελπίδα στην Ελλάδα, θα πρέπει αυτοί να πάνε στα σπίτια τους. Είναι ψεύτες, είναι αποτυχημένοι, είναι τυχοδιώκτες.
Είναι μακρύς ο κατάλογος με τις πολιτικές αστοχίες τους. Από πού να ξεκινήσει κανείς και πού να τελειώσει; Γνωρίσαμε τις συνέπειες της πολιτικής των ανοικτών συνόρων. Σπάσαμε τα μούτρα μας από τις θεωρίες παιγνίων του Γιάνη. Τρομάξαμε από την απίστευτη ανικανότητά τους να κυβερνήσουν. Χρυσάφι πιάνουν και το μετατρέπουν σε χώμα…
Είναι μακρύς ο κατάλογος με τις πολιτικές αστοχίες τους. Από πού να ξεκινήσει κανείς και πού να τελειώσει; Γνωρίσαμε τις συνέπειες της πολιτικής των ανοικτών συνόρων. Σπάσαμε τα μούτρα μας από τις θεωρίες παιγνίων του Γιάνη. Τρομάξαμε από την απίστευτη ανικανότητά τους να κυβερνήσουν. Χρυσάφι πιάνουν και το μετατρέπουν σε χώμα…
Σιωπηρή ΝΔ και αδίστακτος ΣΥΡΙΖΑ...
Το διαχρονικό πρόβλημα της κεντροδεξιάς στην Ελλάδα είναι η αδυναμία της στο να εκπληρώσει τον βασικό λόγο ύπαρξης ενός κεντροδεξιού πολιτικού σχηματισμού, που είναι να εμποδίσει και να αποδομήσει καταστροφικούς νεοτερισμούς και ιδέες. Έπρεπε να υπερασπισθεί την νεοκλασική και παραδοσιακή Αθήνα, αλλά την γκρέμισε προς χάριν μιας βάρβαρης αρχιτεκτονικής μόδας του 50. Έπρεπε να αντιπαρατεθεί με την σοσιαλμανία του 70, αλλά την εισήγαγε. Έπρεπε να αντισταθεί στην πασοκοποίηση του 80, αλλά τελικώς προσχώρησε, όπως απέδειξε η περίοδος 2004-09.
Αίγυπτος: Τρία χρόνια φυλάκισης σε ηγετικό στέλεχος της αριστεράς...
Τα θερμά μου συγχαρητήρια σφε πρόεδρε... |
Το Κίνημα της 6ης Απριλίου είναι μια νεολαιίστικη οργάνωση της αιγυπτιακής αριστεράς που είχε πρωτοστατήσει στις λαϊκές διαδηλώσεις η οποίες ανάγκασαν τον πρόεδρο Χόσνι Μουμπάρακ να εγκαταλείψει την εξουσία το 2011. Τέθηκε εκτός νόμου από την αιγυπτιακή δικαιοσύνη το 2014 και πολλά από τα ηγετικά τους στελέχη βρίσκονται στις φυλακές διότι οργάνωσαν ή συμμετείχαν σε διαδηλώσεις χωρίς την άδεια των αρχών.
Δεν αλλάζουν μυαλά… (μάλλον γιατί δεν μπορούν)...
«Η πρώτη παράλογη πρόταση ήταν αυτή που αφορούσε τη δημιουργία σχεδόν μιας ολόκληρης πόλης 50 χιλιάδων προσφύγων. Αυτή η ιδέα για ένα κέντρο 50 χιλιάδων προσφύγων απερρίφθη».
Αλέξης Τσίπρας, πρωθυπουργός
«Δεν θα δεχτούμε 50.000 πρόσφυγες. Το σχέδιο, το οποίο υπήρχε, ήταν να φτιαχτεί ένα camp προσφύγων, το οποίο θα είχε ένα τερατώδες νούμερο: 50.000-60.000, όπως έγραφε το “Spiegel”. Υπήρχε όντως αυτό. Αυτό, απεκρούσθη».
Γιάννης Μουζάλας, αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής
Οι δύο πιο πάνω δηλώσεις έγιναν -και μάλιστα σε πανηγυρικό κλίμα, μια και, όπως έλεγαν, απέκρουσαν την… επίθεση των Ευρωπαίων, στις 26 Οκτωβρίου του περασμένου έτους, μετά από μίνι Σύνοδο Κορυφής για το θέμα στις Βρυξέλλες.
Τι έχει γίνει τέσσερεις μήνες μετά;
Αλέξης Τσίπρας, πρωθυπουργός
«Δεν θα δεχτούμε 50.000 πρόσφυγες. Το σχέδιο, το οποίο υπήρχε, ήταν να φτιαχτεί ένα camp προσφύγων, το οποίο θα είχε ένα τερατώδες νούμερο: 50.000-60.000, όπως έγραφε το “Spiegel”. Υπήρχε όντως αυτό. Αυτό, απεκρούσθη».
Γιάννης Μουζάλας, αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής
Οι δύο πιο πάνω δηλώσεις έγιναν -και μάλιστα σε πανηγυρικό κλίμα, μια και, όπως έλεγαν, απέκρουσαν την… επίθεση των Ευρωπαίων, στις 26 Οκτωβρίου του περασμένου έτους, μετά από μίνι Σύνοδο Κορυφής για το θέμα στις Βρυξέλλες.
Τι έχει γίνει τέσσερεις μήνες μετά;