Τέταρτο μνημόνιο με συνοδεία… κλάψας!

Τις τελευταίες μέρες ο υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος κλαψουρίζει δεξιά-αριστερά για τις απαιτήσεις του ΔΝΤ.

Μιλώντας σε εκπομπή του «BBC World Questions: Europe and Greece», η οποία ηχογραφήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και η οποία θα μεταδοθεί την Κυριακή, ζήτησε την… βοήθεια του κοινού!

«Ζητώ τη στήριξη του διεθνούς ακροατηρίου. Το ΔΝΤ μας πιέζει πάρα πολύ, με τρόπο όμως που δεν έχει οικονομική λογική, και μας ζητάει να κάνουμε πολύ περισσότερα μέτρα σε σχέση με τα συμφωνηθέντα το καλοκαίρι. Δεν είναι κοινωνικά ευαίσθητο», ακούγεται να λέει ο κ. Τσακαλώτος.

Την περασμένη Κυριακή, μιλώντας στη Real News, έστειλε μήνυμα (έτσι ερμηνεύθηκε), σύμφωνα με το οποίο «το ΔΝΤ πρέπει να καταλάβει ότι είμαστε μια ευρωπαϊκή χώρα που έχει αναφορές στα ευρωπαϊκά κεκτημένα».

Σε ποια Ελλάδα ζούμε; Ο εχθρός είναι εντός της ανοργάνωτης χώρας μας…

Δεν μπορώ να σας περιγράψω εύκολα σε ποια Ελλάδα ζούμε τον τελευταίο καιρό. Ο βασικός λόγος είναι ότι με πονάει κάθε λέξη που διατυπώνω.

ΕΙΝΑΙ μια χώρα της μαζικής διαφυγής. Μια φίλη τραπεζικός στην Κύπρο, μου είπε ότι στο δικό της υποκατάστημα εγγράφουν καθημερινά περίπου 25 νέες εταιρείες από την Ελλάδα. Στην Κύπρο μπορεί να αρέσει αυτό. Σε μένα όχι.

ΑΝ ζούσα σε νορμάλ χώρα, που δεν ζω, τα περιθώρια ευημερίας από καλές συνεργασίες μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, σε όλα τα επίπεδα, είναι απροσμέτρητα.

Ο Τσίπρας έχει τελειώσει...

Ο βίος της κυβέρνησης του κ. Τσίπρα έχει τελειώσει. Παραμένει στο Μαξίμου απλά και μόνο γιατί οι ίδιοι έχουν αργήσει να το αντιληφθούν και οι άλλοι δεν βλέπουν κάποια εναλλακτική λύση που θα μπορούσε να την αντικαταστήσει.
Μια χώρα έχει κυβέρνηση όταν αυτή μπορεί και επηρεάζει τις εξελίξεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό σε ό,τι έχει να κάνει με τη θέση της χώρας στο διεθνές γίγνεσθαι.
Τα σύνορα της χώρας είναι διάτρητα και το αποδεικνύει η απώλεια ελέγχου στο ποιος εισέρχεται σε αυτήν. Από την άλλη πλευρά, γειτονικές χώρες που μέχρι πρόσφατα επιβίωσαν χάρη στη γειτνίαση με την Ελλάδα, κλείνουν τα σύνορα η μία μετά την άλλη.

Δύσκολα παιχνίδια που χρειάζονται ικανούς παίκτες και άλλες εποχές…

Όποιος παρακολούθησε με «ανοιχτά αυτιά» την ομιλία του πρωθυπουργού στη Βουλή, το απόγευμα της Τετάρτης, είναι σαφές ότι θα οδηγήθηκε, σχεδόν αβίαστα, στο συμπέρασμα ότι ο Αλέξης Τσίπρας τραβάει τα πάντα στα άκρα, οδηγεί τις καταστάσεις «στο μη παραπέρα», γιατί επιδιώκει τη σύγκρουση.

Επιδιώκει τη σύγκρουση, ελπίζοντας ή να «κερδίσει» σ΄ αυτή τη φάση, προσθέτοντας 3-4 μήνες στη διάρκεια του βίου της κυβέρνησής του, ή να «πέσει» ηρωικά.

Το σχέδιο του πρωθυπουργού και μιας μικρής-κλειστής ομάδας στελεχών με τους οποίους συν-διαμορφώνει την τακτική, είναι πια εντελώς διάφανο.