Το λατινοαμερικάνικο χάος που ονειρεύτηκαν για την Ελλάδα...

Εδώ ο σφός Μαδούρο σε ένα αρχαιο Ελληνικό χαιρετισμό... 

Υπάρχουν και άλλες δύο «ζηλευτές» κατά τον ΣΥΡΙΖΑ χώρες που αντιμετωπίζουν αυτόν τον καιρό σοβαρά προβλήματα πλην της Βενεζουέλας, που πουλάει τον χρυσό της.

Πλούσιες χώρες που όμως οι λαοί τους ταλαιπωρούνται εδώ και χρόνια, επειδή οι ηγέτες τους συμπεριφέρθηκαν με άφρονα και αυταρχικό τρόπο και διαχειρίστηκαν χώρες και λαούς ως κτήμα τους.

Στις 5 Φεβρουαρίου, η Αργεντινή, στην προσπάθειά της να τερματίσει την αντιδικία με τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου, πρότεινε στα funds που επενδύουν σε προβληματικές εταιρίες, τα γνωστά «όρνεα» των αγορών, να αποπληρώσει το χρέος της με μια απομείωση της τάξης του 25%.

Φασίστες* από κούνια...

Κάποιοι παλαιοί «συντρόφοι» τους που τους ήξεραν από παλιά και από μέσα μας τα λέγανε. Αλλά, δυστυχώς, δεν τους πιστεύαμε – κι αυτό, όπως αποδείχθηκε, ήταν μεγάλο σφάλμα για το οποίο ασφαλώς και οφείλεται μια μεγάλη, γνήσια συγνώμη.

Όμως, πραγματικά, που να φανταστεί κανείς ότι είναι δυνατόν στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα να υπάρχουν άνθρωποι του λεγόμενου «προοδευτικού χώρου» που να πιστεύουν αυτά που αποδείχθηκε ότι πιστεύουν οι πιο στενοί της εξουσίας του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ;

Ο ένας λέει ότι η αυτονομία των μέσων ενημέρωσης είναι κίνδυνος για τη δημοκρατία – έτσι λέει! Και δεν είναι τυχαίος: είναι ένας από τους πλέον βασικούς διαμορφωτές πολιτικής. Αν το έλεγε αυτό οπουδήποτε στην Ε.Ε. ή στον δυτικό κόσμο γενικότερα δεν θα μπορούσε να σταθεί μετά το επόμενο ημίωρο. Όμως, εδώ, λέει ότι θέλει σα να έχουμε χούντα.

Προσοχή «στην κατάχρηση του ρόλου» σας κ υπουργέ...

  Ομολογώ ότι κάθε φορά που ο κ Βερναρδάκης, αναπληρωτής υπουργός αρμόδιος για την Δημόσια Διοίκηση , έρχεται στην επικαιρότητα, ξαφνιάζομαι από το περιεχόμενο αυτών που λέει.

  Τελευταία, σε μια συνέντευξη τύπου που έδινε στην Καλαμάτα, αν δεν κάνω λάθος, έκανε επίθεση στον Ολυμπιακό και στην ιδιοκτησία του , μιλώντας για διαπλοκές και αλλά παρόμοιε.
 Μόλις όμως κατάλαβε που πάει το πράγμα, προσπάθησε να τα μαζέψει. Μόνον που υπήρχε και ηχητικό ντοκουμέντο.
 Χθες πάλι , στην Βουλή, ενεφάνισε ένα πρόσωπο, που θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι το πραγματικό του και κυρίως , δεν το συμμερίζεται η ηγεσία της κυβέρνησης.

Η απομάκρυνση του Σφακιανάκη είναι μήνυμα για έλεγχο και του Διαδικτύου...

Αν αληθεύει η είδηση ότι ο Μανώλης Σφακιανάκης, απομακρύνθηκε από την Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, θεωρώ ότι τα όρια που έχει μια κοινωνία απέναντι στο άκρατο κομματισμό και την παντελή έλλειψη αξιοκρατίας, μόλις παραβιάστηκαν.

Και λέω «εάν αληθεύει η είδηση» διότι αρνούμαι να πιστέψω ότι ένας άνθρωπος σαν τον κ. Σφακιανάκη που έχει εργαστεί με μνημειώδη προσήλωση, συνέπεια και επαγγελματισμό όλα αυτά τα χρόνια, απομακρύνεται από ένα καίριο πόστο, σαν αυτό της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.

Ειδήσεις που αρέσουν στην κυβέρνηση...

Γ.Γεωργαλάς. Ο μέντορας των σύγχρονων ...

H Ελλάδα ήταν μία από τις τελευταίες χώρες του κόσμου που απέκτησε τηλεόραση. Και την απέκτησε επί δικτατορίας, όταν τίποτα δεν λειτουργούσε ομαλά. Για ποιο λόγο, λοιπόν, να λειτουργήσει και η τηλεόραση; Γιατί άργησε τόσο το ασπρόμαυρο φως να μπει στα σαλόνια μας; Διότι δεν ήμασταν απολύτως σίγουροι. Ενα κομμάτι του εκδοτικού κατεστημένου της εποχής όχι απλώς δεν έβλεπε με καλό μάτι την τηλεόραση, δεν ήθελε να τη δει με κανένα.*

Αλλά και η πολιτική εξουσία ανησυχούσε, δεν ήξερε τι είδους αντανακλαστικά θα διεγείρει ο νέος τηλεοπτικός κόσμος στην ελληνική κοινωνία. Για κάποια περίοδο συζητήθηκε το ενδεχόμενο να ανατεθεί η δημιουργία καναλιών σε ιδιώτες αν και το κράτος, εννοείται, θα είχε τον έλεγχο των ειδήσεων. Τελικώς το εγχείρημα έγινε από μία κυβέρνηση που, ως δικτατορία, δεν είχε να δώσει λογαριασμό σε κανέναν. Ακριβώς το ίδιο συνέβη και με τη ραδιοφωνία. Η απόφαση για την ίδρυση κρατικού ραδιοφωνικού δικτύου ελήφθη από τον Ιωάννη Μεταξά. Οι δύο ιστορικές τομές στον τομέα της ενημέρωσης έγιναν από δικτατορικές κυβερνήσεις. Δεν πρέπει να είναι σύμπτωση. Οσο πιο ισχυρή αισθάνεται μία κυβέρνηση, τόσο πιο τολμηρές είναι οι παρεμβάσεις που επιχειρεί. Αντίστοιχη επιρροή στις κυβερνητικές πρωτοβουλίες πρέπει να έχει και ο ιδεολογικός της προσανατολισμός. Η ροπή προς απόλυτες και ακραίες θέσεις, ευνοεί τον αυταρχισμό.