Ηχούν ακόμη στα αυτιά όλων μας οι θριαμβολογίες περί της αποδοχής εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενός ρόλου «δημοκρατικού» ελέγχου επί της τρόικας (κουαρτέτου επί ΣΥΡΙΖΑ που θα τους έδιωχνε και θα έσχιζε τα μνημόνια μέρα μεσημέρι).
Φυσικά, τίποτε από αυτά δεν συνέβη.
Όταν την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός Εργασίας επισκέφθηκε τις Βρυξέλλες και μίλησε ενώπιον της νεοσυσταθείσας Ομάδας Εργασίας που ανέλαβε την παρακολούθηση των προγραμμάτων προσαρμογής, υπογράμμισε και πάλι ότι η ελληνική κυβέρνηση θέλει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τη διαπραγμάτευση, εξαίροντας παράλληλα τον ρόλο που μπορεί να παίξει το ευρωκοινοβούλιο.
Υποστήριξε επίσης ότι με τον τρόπο αυτό… ενισχύεται η διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας!
Παράλληλα, παραπονέθηκε πως «κάποιοι από τους εταίρους δεν επιτρέπουν στην ελληνική κυβέρνηση να αποφασίσει η ίδια τα μέτρα με τα οποία θα υλοποιήσει τη δέσμευσή της για μείωση κατά 1% του ΑΕΠ των δημόσιων δαπανών για το ασφαλιστικό, ήτοι εκτός από περικοπές να προχωρήσει και σε αύξηση των εργοδοτικών εισφορών, την οποία έχουν ήδη αποδεχτεί οι εργοδότες».