Δεν υπάρχουν δύο Νέες Δημοκρατίες, μία είναι η Νέα Δημοκρατία», υποστηρίζει ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης και τον καταλαβαίνω – αυτή είναι η ορθόδοξη στάση έναντι του ζητήματος, η στάση τού «πίστευε και μη ερεύνα». Νομίζω όμως ότι η πρόσφατη πείρα διαψεύδει τους ευσεβείς πόθους του. Το ζήσαμε έντονα καθ’ όλη τη διάρκεια της κυβέρνησης Σαμαρά –της κυβέρνησης των πεντέμισι υπουργών– με τη διελκυστίνδα μεταρρυθμιστών και λαϊκιστών, που διεξαγόταν κυρίως στο παρασκήνιο. Το ζήσαμε –σε πολύ μικρότερη ένταση, είναι αλήθεια– και στη μακρά προεκλογική περίοδο που προηγήθηκε της σημερινής ψηφοφορίας, με την έκδηλη δυσανεξία προς το μνημόνιο της υποψηφιότητας Μεϊμαράκη.
Επειτα από έξι χρόνια άκαρπων προσπαθειών για επιστροφή στις αγορές, καταλαβαίνω ότι η απροθυμία να αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα έχει αναδειχθεί πια σε κύριο στοιχείο της εθνικής μας ιδιαιτερότητας: είμαστε οι τελευταίοι, οι απροσάρμοστοι της Ευρωζώνης και, όπως φαίνεται, μάλλον γουστάρουμε. Επομένως, είναι φυσικό το πρόβλημα να χαρακτηρίζει και τη Ν.Δ.
Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2016
Επιστροφή στην ευρωπαϊκή πορεία για τη Ν.Δ...
Παραμονές των εκλογών του Ιανουαρίου (24.1.2015) γράφαμε σε τούτη την εφημερίδα (Καθημερινή) πως «αύριο οι Ελληνες, κατά πάσα πιθανότητα, θα εκλέξουν τον πρώτο πρωθυπουργό της Μεταπολίτευσης που δεν έζησε ποτέ στο εξωτερικό». Αυτό ήταν περίεργο λόγω της ιστορίας της: «Ακόμη κι αν ξεχάσουμε το ευτύχημα του Ναυαρίνου, το ελάχιστο Βασίλειο της Ελλάδος τριπλασιάστηκε σε έκταση διότι ιστορικά οι πολιτικές ηγεσίες έκαναν τις κατάλληλες συμμαχίες».
Έπαιξαν επιτυχώς το χαρτί του συμβολικού βάρους της χώρας στον δυτικό πολιτισμό και κατάφεραν να βρεθούμε στο κλαμπ των ισχυρών· έστω φορώντας τα τσαρούχια κάτω από το φράκο. Με τις διηγήσεις του Ελευθέριου Βενιζέλου στον Βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ, πως κρατούσε στο ένα χέρι το ντουφέκι και στο άλλο τους “Τάιμς του Λονδίνου”, τις πιέσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή στον Χέλμουτ Σμιτ για την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ -ακόμη και το γεγονός ότι η Ελλάδα, πήρε το 2010 το μεγαλύτερο δάνειο στην παγκόσμια ιστορία και δεν έγινε Αργεντινή με τρομακτικές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις- η χώρα πορεύτηκε με ηγεσίες που κατανοούσαν το διεθνές περιβάλλον και το εκμεταλλεύτηκαν τα μέγιστα» («Ακούσαμε ποτέ κρότον κτιστών;» Καθημερινή 24.1.2015).
Έπαιξαν επιτυχώς το χαρτί του συμβολικού βάρους της χώρας στον δυτικό πολιτισμό και κατάφεραν να βρεθούμε στο κλαμπ των ισχυρών· έστω φορώντας τα τσαρούχια κάτω από το φράκο. Με τις διηγήσεις του Ελευθέριου Βενιζέλου στον Βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ, πως κρατούσε στο ένα χέρι το ντουφέκι και στο άλλο τους “Τάιμς του Λονδίνου”, τις πιέσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή στον Χέλμουτ Σμιτ για την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ -ακόμη και το γεγονός ότι η Ελλάδα, πήρε το 2010 το μεγαλύτερο δάνειο στην παγκόσμια ιστορία και δεν έγινε Αργεντινή με τρομακτικές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις- η χώρα πορεύτηκε με ηγεσίες που κατανοούσαν το διεθνές περιβάλλον και το εκμεταλλεύτηκαν τα μέγιστα» («Ακούσαμε ποτέ κρότον κτιστών;» Καθημερινή 24.1.2015).
Αριστερό αδιέξοδο, φτωχοποίηση και Grexit...
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα και ο ίδιος βαδίζουν προς την άβυσσο οι ίδιοι αλλά προς τα εκεί ωθούν και τη χώρα. Η μέθη της άσκησης της εξουσίας δεν επιτρέπει να εκτιμήσουν τους κινδύνους που κρύβει αυτή η πορεία.
Μετά από ένα χρόνο στην εξουσία έχουν διαψεύσει όλες τις προσδοκίες που καλλιέργησαν στον ελληνικό λαό για να αναδειχτούν στην εξουσία. Ούτε κατάργηση του μνημονίου έφεραν, ούτε άλλος δρόμος πέραν της λιτότητας αποδείχθηκε εφικτός, ούτε 13η σύνταξη, ούτε ο εναγκαλισμός της εξουσίας με το κόμμα, το κηφηναριό του δημοσίου και το παρακράτος των συνδικαλιστών μειώθηκε. Αντιθέτως αυξήθηκε...
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα σε μια μόνο αριστερή επιδίωξη προσπαθεί να μείνει πιστή. Την εξίσωση των περισσότερων Ελλήνων προς τα κάτω. Ήτοι, την ολοκλήρωση της καταστροφής της μεσαίας τάξης.
Δηλαδή, την ολοκλήρωση του έργου που ανέλαβαν οι κυβερνήσεις μετά το 2010 προκειμένου να διατηρήσουν άθικτο το κομματικό κράτος.
Μετά από ένα χρόνο στην εξουσία έχουν διαψεύσει όλες τις προσδοκίες που καλλιέργησαν στον ελληνικό λαό για να αναδειχτούν στην εξουσία. Ούτε κατάργηση του μνημονίου έφεραν, ούτε άλλος δρόμος πέραν της λιτότητας αποδείχθηκε εφικτός, ούτε 13η σύνταξη, ούτε ο εναγκαλισμός της εξουσίας με το κόμμα, το κηφηναριό του δημοσίου και το παρακράτος των συνδικαλιστών μειώθηκε. Αντιθέτως αυξήθηκε...
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα σε μια μόνο αριστερή επιδίωξη προσπαθεί να μείνει πιστή. Την εξίσωση των περισσότερων Ελλήνων προς τα κάτω. Ήτοι, την ολοκλήρωση της καταστροφής της μεσαίας τάξης.
Δηλαδή, την ολοκλήρωση του έργου που ανέλαβαν οι κυβερνήσεις μετά το 2010 προκειμένου να διατηρήσουν άθικτο το κομματικό κράτος.
Οι παγίδες του ασφαλιστικού για τους ελεύθερους επαγγελματίες ...
Εδώ ο δολοφόνος του Ελ. Επαγγελματός ατενίζει το έργο του... |
Πέρα από την εκτίναξη των συνολικών εισφορών που θα καλούνται να πληρώνουν όσοι επιτηδευματίες δηλώνουν τα πραγματικά τους εισοδήματα -μαζί με τους φόρους οι συνολικές κρατήσεις ανέρχονται ακόμη και στο 60%-65% του καθαρού εισοδήματος-, χιλιάδες ασφαλισμένοι που σήμερα πληρώνουν ένα πάγιο ποσό στον ΟΑΕΕ -μέτοχοι ανωνύμων εταιρειών που μετέχουν στο διοικητικό συμβούλιο, διαχειριστές ιδιωτικών κεφαλαιουχικών εταιρειών και ΕΠΕ, ομόρρυθμοι και ετερόρρυθμοι εταίροι- βρίσκονται αυτή τη στιγμή στον «αέρα», καθώς δεν υπάρχει σαφής εικόνα για το πώς θα υπολογίζονται οι ασφαλιστικές τους εισφορές.
Τα προβλήματα δεν εντοπίζονται μόνο στις επιχειρήσεις: ο τρόπος με τον οποίο είναι διατυπωμένη η διάταξη για τον υπολογισμό των ασφαλιστικών εισφορών του πρώην ΟΑΕΕ ανοίγει και άλλα ζητήματα.
Ολόκληρη η δήλωση του νέου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη...
«Σήμερα είναι μια μεγάλη, μια ιστορική μέρα για την παράταξή μας. Ενεργοί πολίτες, άνθρωποι από όλη την Ελλάδα, τα 400.000 μέλη της παράταξής μας, πήραν τη Νέα Δημοκρατία στα χέρια τους και μου έδωσαν εντολή να κάνω το όραμά τους πράξη.
Τους ευχαριστώ, έχοντας πλήρη συνείδηση του βάρους που αποθέτουν στους ώμους μου.
Η εντολή τους είναι ξεκάθαρη: ενωμένοι να προχωρήσουμε στην δημιουργική ανανέωση και τη διεύρυνση ώστε σύντομα η Νέα Δημοκρατία να γίνει η μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη. Η παράταξη που θα δώσει αξιόπιστη εναλλακτική λύση διακυβέρνησης στη χώρα.
Τους ευχαριστώ, έχοντας πλήρη συνείδηση του βάρους που αποθέτουν στους ώμους μου.
Η εντολή τους είναι ξεκάθαρη: ενωμένοι να προχωρήσουμε στην δημιουργική ανανέωση και τη διεύρυνση ώστε σύντομα η Νέα Δημοκρατία να γίνει η μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη. Η παράταξη που θα δώσει αξιόπιστη εναλλακτική λύση διακυβέρνησης στη χώρα.