Το καραβάνι τρέχει μες στη σκόνη...

Ο συνεργάτης του Μπιλ Κλίντον, και πρώην εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου, Τζορτζ Στεφανόπουλος έδωσε μια καλή συμβουλή στον διάδοχό του: «Αν όλα πάνε στραβά, ρίξε το φταίξιμο στο Τύπο». Ο ελληνικός λαός θα το έλεγε καλύτερα: «ο πνιγμένος από τα Μέσα πιάνεται». Και η κυβέρνηση πνίγεται στην ανικανότητά της, στις παλινωδίες της, στα γινάτια, στα ρουσφέτια, στην αγραμματοσύνη, στο γενικώς «άλλα λέω κι άλλα κάνω», με αποτέλεσμα τώρα να της φταίνε τα Μέσα Ενημέρωσης. Ετσι, ανάμεσα στα σκυλιά που ουρλιάζουν και στα καραβάνια που τάχα προχωρούν, ο πρωθυπουργός είπε στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ για «ένα μιντιακό σύστημα που ξεψυχά και βρυχάται» (1.12.2015).

Ναζί, Σαλάχ, Ρωμανός: ελεύθεροι εχθροί της ζωής...

Μεθαύριο έχουμε τη θλιβερή επέτειο μιας νύχτας που μάτωσε και πόνεσε. Ήταν τότε που ηλίθιος αστυνομικός μπήκε σε φονική κόντρα με δεκαπεντάχρονο παιδί και αποτέλεσε τη θρυαλλίδα των Δεκεμβριανών του 2008. Τότε που ο επιπόλαιος Αλεξάκης μας, κατενθουσιασμένος, είχε επαναλάβει την ρήση του Μάο «Μεγάλη ταραχή, θαυμάσια κατάσταση» και η κοινωνία μας χαμογελούσε δρομολογώντας την σημερινή της άνθηση.

Τζιχάντι Σαλάχ, Τζιχάντι Ναζί, Τζιχάντι Ρωμανός

Βομβαρδισμοί πολιτικής ορθότητας ...

Μόνο ως θεσμοθετημένη παραφροσύνη μπορεί να εκληφθεί αυτό που συμβαίνει αυτό τον καιρό με τα σύνορα της Ευρώπης. Μόνο μια πολιτική τάξη που έχει χάσει την επαφή της με την ιστορία και τις αγωνίες των πολιτών θα μπορούσε να επιδοτεί και να επιδοκιμάζει την μαζική εισβολή στα σύνορα της.

Στην Ευρώπη τα 70 χρόνια ειρήνης και ευημερίας, γεγονός ιστορικά σπάνιο, έχει δημιουργήσει μια πολιτική τάξη η οποία έχει χάσει την επαφή της με τις βασικές αρχές επιβίωσης και αυτοσυντήρησης. Ο σπάνιος ιστορικός χώρος στον οποίο ζούσαμε επέτρεψε την δημιουργία μιας σειράς από σοφιστείες, όπως η πολυπολιτισμικότητα και η πολιτική ορθότητα, οι οποίες εφευρέθηκαν προκειμένου να δώσουν στις αυταπάτες μας την χροιά της αλήθειας.

Η πραγματικότητα «σκορπίζει» τους μύθους….

Η κατάσταση στην Συρία και το Ιράκ, με τους τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους , να συνεχίζουν (παρά την υπάρχουσα αντίδραση της Δύσης) το δολοφονικό έργο τους, γινεται όλο και πιο περιπλοκή.

 Και παράλληλα γίνεται επικίνδυνη όχι μόνον γι όλους όσους είχαν την ατυχία να ζουν σε περιοχές που οι φανατικοί αυτοί έχουν καταλάβει , αλλά και για τις χώρες που είτε συνορεύουν με τις περιοχές αυτές είτε δέχονται τις επιπτώσεις αυτής  της κρίσης , όπως πρώτη και καλύτερη η χώρα μας.