Το σίγουρο έσοδο...

Τελικά μπορεί να είναι τα τέλη κυκλοφορίας. Μια χαρά προορισμός για να καταλήξει ο ΦΠΑ που πάει να σκάσει επάνω στην εκπαίδευση. Η αυτοκίνηση είναι απόδειξη ευζωίας, θα έλεγε και ο Φίλης. Επίσης τα τσιγάρα και το αλκοόλ παραμένουν διαθέσιμα ως δεξαμενή άντλησης φορολογικών εσόδων με ισχυρή επένδυση ηθικής: η φορολόγηση σε αποτρέπει από την κατανάλωση και αυτό κάνει καλό στην υγεία, τη δική σου και του συστήματος. Κάτι τέτοιο, λοιπόν, θα γίνει. Θα εγγραφούν τα έσοδα στον προϋπολογισμό όπως τα σκουπίδια σπρώχνονται κάτω από το χαλί. Απόδοση; Κανένας δεν ξέρει. Αν αυξηθούν τα τέλη κυκλοφορίας, θα πολλαπλασιαστούν οι απηυδισμένοι που καταθέτουν πινακίδες. Και αν επιβαρυνθούν τσιγάρα και αλκοόλ, θα είναι σαν να επιδοτείται το λαθρεμπόριο. Τόσα χρόνια αυτά δεν συμβαίνουν; Τέλος πάντων, το θέμα μας δεν είναι πού θα επιβληθεί ο φόρος. Το θέμα μας είναι ο ίδιος ο φόρος, η λογική που οδηγεί στην επιβολή του.

Το μονοπάτι προς τον Τσαβισμό...

Ο ​​υπουργός Παιδείας ακόμη μια φορά κατέπληξε το πολυπληθές κοινό του. Προτείνει σε όσους γονείς δεν μπορούν να συνεχίζουν να πληρώνουν ιδιωτική εκπαίδευση για τα παιδιά τους να τα στείλουν στη δημόσια, ώστε με τον τρόπο αυτό να ασκήσουν πίεση στο κράτος να τη βελτιώσει. Πόσο αφελής σκέψη εκ μέρους του – λες και υπάρχουν γονείς που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα παιδιά τους σαν ομήρους σε μια κατάληψη. Είναι βέβαια περίεργο ότι ο ίδιος έχει ένα παιδί και, παρ’ όλα αυτά, δεν έχει τη στοιχειώδη φαντασία για να καταλάβει πώς αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι άλλοι την υποχρέωση προς τα παιδιά τους, ούτε όμως και τη συναισθηματική νοημοσύνη ώστε να επικοινωνήσει με όσους θέλουν να εξασφαλίσουν το καλύτερο για τη μόρφωση των παιδιών τους.

Η «Χώρα του Όχι»...

Τέτοιες μέρες, μέρες που η εθνική συλλογική μνήμη ξυπνά, κάθε χρόνο, θαρρείς μετά από έναν βαθύ λήθαργο, πολλά έρχονται στο νου.

Ηρωικές στιγμές, γεγονότα, δηλώσεις, ιστορικές ομιλίες, ιστορικά κείμενα.

Ένα απ’ αυτά είναι το περίφημο άρθρο του μεγάλου Γάλλου ακαδημαϊκού και συγγραφέα Μισέλ Ντεόν, ενός από τους σημαντικότερους φιλέλληνες.

Τίτλος του, «Η ψυχή της Ελλάδας δεν υπέκυψε ποτέ».