Οι «τροχονόμοι της διαπλοκής»...

Όπως όλα δείχνουν, η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να κάνει τον τροχονόμο της διαπλοκής.

Φυσικά, με όχημα ένα ακόμη ψέμα, ένα πολύ μεγάλο ψέμα που σχεδόν όλοι πίστεψαν (άλλωστε ο Γκέμπελς έλεγε πως ο λαός πιστεύει ευκολότερα ένα μεγάλο ψέμα από ένα μικρό ψέμα).

Και φυσικά για απόσπαση της προσοχής του λαού από τα μέτρα που έρχονται με μορφή καταιγίδας.

Ανακάλυψαν, λοιπόν, όπως κάνουν όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, έναν φανταστικό εχθρό και έπεσαν σε μια φανταστική μάχη εναντίον του.

Όπως όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, κατασκεύασαν έναν φανταστικό εχθρό και τον σερβίρουν στον λαό, παρουσιάζοντας τον εαυτό τους ως ενσάρκωση του «Καλού» που αντιπαρατίθεται με το «Κακό».

Κατασκεύασαν άλλον έναν «εχθρό του λαού», ενώ οι ίδιοι είναι οι πραγματικοί εχθροί του λαού.

Η απάτη κουκουλώνεται, Αλέξη. Η αμορφωσιά ποτέ...

Η μεγάλη πνευματική μορφή της σύγχρονης Ελλάδας και
πνευματικός ιδαλγός του ΣΥΡΙΖΑ, ο παγκοσμίως γνωστός
Λάκης Λαζόπουλος (σε Μελβούρνη και Αστόρια),
περιμένει τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας
να πιούν ποτάκια στο Μαξίμ....

Ένα απλό σημείωμα για να επισημάνω το εξής: στο ανεπίσημο ποτό που πήγαν να πιούν μαζί, μετά το δείπνο, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας με τον πρωθυπουργό της Γαλλίας δεν είχε προσκληθεί κανένας Έλληνας που έχει παράγει κάτι της προκοπής - κάποιο πνευματικό έργο, ένα βιβλίο, ένα φιλμ. Ή κάποιος που να είναι στοιχειωδώς γνωστός και στη Γαλλία για κάτι αξιοσημείωτο.  

Δεν προσκλήθηκε π.χ. ο Λάνθιμος που γυρίζει ταινίες διεθνούς αναγνώρισης. Ο Δημητριάδης, που το έργο του τιμάται στο Παρίσι. Ο Γαβράς. Η Δημουλά. Πολλοί συγγραφείς ή ηθοποιοί που πιθανόν να τους γνωρίζει και ο Ολάντ.  
Όχι. Προσκλήθηκε ο χαμηλού γούστου και χαμηλών επιδόσεων τηλευαγγελιστής του Τσίπρα.

Αριστερά και Εκκλησία. Δυο πολύ καλές μπίζνες...

Αλέξης και Ιερώνυμος: Στην υγειά των κορόιδων...

Υπάρχουν συνάνθρωποί μας που παραξενεύονται με τις πολύ στενές σχέσεις που έχει ο ηγέτης της Ελληνικής Αριστεράς Αλέξης Τσίπρας με τον ηγέτη της Ελληνικής Ορθοδοξίας Αρχιμπάτμαν Ιερώνυμο. Ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω την απορία που προκαλεί η αρμονική συμβίωση ενός Αριστερού Ηγέτη και ενός Εκκλησιαστικού Ποιμένα καθώς η αλληλοεκτίμηση και ο αλληλοσεβασμός πολύ συχνά αναπτύσσονται ανάμεσα σε επιτυχημένους επαγγελματίες, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τους επικεφαλής των δύο πιο μεγάλων επιχειρήσεων της χώρας. Της Εκκλησίας και της Αριστεράς. «Τι εννοείς επιχειρήσεις;» θα ρωτήσουν κάποιοι συμπολίτες μας και εγώ με χαρά θα τους απαντήσω.

Ο ΦΠΑ στην εκπαίδευση και οι ιδεοληψίες (στις οποίες –δυστυχώς-προσεχώρησε και ο κ Φίλης)

Φαίνεται τελικά ότι από την ιδεοληψία  είναι δύσκολο να ξεφύγει κανείς, όσο και ανοιχτών οριζόντων να είναι το μυαλό του Ακόμα και αν έχει «μεγαλώσει» πολιτικά στην «ανανεωτική αριστερά» της εποχής του Λεωνίδα Κύρκου.
 Δυστυχώς φαίνεται ότι οι ιδεοληψίες και οι «ιδεολογικές αγκυλώσεις» είναι δύσκολο να βγουν από την λογική σου.
 Αναφέρομαι (και το λέω με λύπη μου) στον υπουργό παιδείας (δημοσιογράφο στο επάγγελμα) Νίκο Φίλη και τα όσα είπε για το θέμα για την ιδιωτική εκπαίδευση, με αφορμή την φορολόγηση της.
 Ο (συμπαθής και από τα φοιτητικά του χρόνια γνωστό μου) υπουργός , στην προσπάθεια του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, δηλαδή στην προσπάθεια του να εξηγήσει γιατί η κυβέρνηση προχώρησε κατ αρχήν στην συμφωνία για ΦΠΑ και μάλιστα 23% στην εκπαίδευση αλλά και γιατί τώρα, δεν εφαρμόζει την υπόσχεση του πρωθυπουργού ότι δεν θα υπάρξει ΦΠΑ, οδηγήθηκε σε πολύ λανθασμένες απόψεις και εκτιμήσεις.
 Απόψεις που δυστυχώς δείχνουν ότι οι κινήσεις του (τουλάχιστον στον τομέα αυτό) δεν στηρίζονται σε συγκεκριμένα δεδομένα, αλλά σε ιδεοληψίες.