Εκλογές τώρα, μπορεί να δώσουν την «χαριστική βολή» στην χώρα...

Το «φάντασμα» των εκλογών έχει και πάλι αρχίσει να τριγυρίζει πάνω από την πολιτική ζωή της χώρας.
 Και λέω φάντασμα γιατί αυτή την στιγμή , το μονο που δεν χρειάζεται η χωρά είναι μια εκ νέου «ταλαιπωρία» με εκλογικές διαδικασίες . Διαδικασίες που θα κοστίσουν και σε χρήμα αλλά κυρίως θα κοστίσουν στην οικονομία συνολικά, αφού για ένα τουλάχιστον μήνα θα παγώσουν και πάλι όλα.
  Αν μάλιστα , όπως φαίνεται τουλάχιστον ως αυτή την στιγμή τα αποτελέσματα είναι πάνω κάτω ίδια με αυτά των εκλογών του Ιανουαρίου, τότε πραγματικά η χώρα θα βρεθεί σε ένα νέο αδιέξοδο. Ίσως μάλιστα να πρόκειται για ένα αδιέξοδο από το οποίο δεν θα μπορούμε να βγούμε πια παρά μόνον μέσω της …δραχμής.

Τα ήξεις αφήξεις να τελειώνουν κύριε Πρωθυπουργέ…

Στο ίδιο έργο θεατές… Η Ελλάδα έχει εισέλθει στον έκτο χρόνο Μνημο­νίου, ενώ άλλες χώρες έχουν εξέλθει. Σε αυτές θα συμπε­ριληφθεί και η Κύπρος, που σύντομα θα ανακοινώσει το τέλος του δικού της προ­γράμματος. Αντιθέ­τως η χώρα μας βρίσκεται στον ίδιο παρονο­μαστή και οι προοπτικές για τερματισμό της άγριας κρίσης είναι μηδαμινές.

Μετά την αδικαιολόγητη καθυστέρηση, εδώ και μερικές μέρες διεξάγονται στο ξενοδοχείο οι διαπραγματεύσεις με τους υπουργούς Ευκλείδη Τσακαλώτο και Γιώργο Σταθάκη και, όπως πολύ ορθά ειπώθηκε από γνωστό παρατηρητή των οικονομικών πραγμάτων, τα μέλη της κυβέρνησης στοιχίζονται στην… αυλή της κ. Βελκουλέσκου. Βεβαίως, ο λαλίστατος κ. Γιώργος Κατρούγκαλος υποδέχτηκε τους επικεφαλής των θεσμών στο γραφείο του με μία έωλη δικαιολογία.

Η αντιδραστική Αριστερά...

Τ​​ι ελπίδες μπορεί να έχει για το μέλλον η νέα γενιά όταν η κυβερνητική ελίτ ζει στον Γράμμο του 1949 («με το όπλο παρά πόδα»), συζητά στα σοβαρά αν ζούμε τη συμφωνία της Βάρκιζας του 1945, ψάχνει να βρει στη χώρα την «Πέμπτη Φάλαγγα» του 1936 και φωνασκεί «η χούντα δεν τελείωσε το ’73»; Πώς μπορούν να διαχειριστούν την απίστευτη πολυπλοκότητα του σύγχρονου κόσμου στελέχη που νομίζουν ότι η λύση του μεταναστευτικού είναι πολλή συγκίνηση και λίγες «ανοιχτές δομές φιλοξενίας»· που πιστεύουν ότι τα capital controls είναι κάτι σαν το Καθαρτήριο πριν περάσουμε στον παράδεισο του «άλλου κόσμου»; Τι να καταλάβει από δανειακές συμβάσεις η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, αφού ονειρεύεται ότι ζει στο 1967, έτσι ώστε να φωνάζει «βοήθεια» μπροστά στις κάμερες; Πώς να χωνέψει την πολύπλοκη πραγματικότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος η Αριστερή Πλατφόρμα, που νόμιζε ότι θα ξεκινήσει την επανάσταση κάνοντας πλιάτσικο στα αποθεματικά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στον Χολαργό;

Ευρωπαική Συνεργασία στην δίωξη ; Ελάτε τώρα... Υπάρχουν και πιο σύντομα ανέκδοτα...

Ενα σκάφος και ένα ελικόπτερο των Ισπανών τελωνοφυλάκων καταδίωξαν εμπόρους ναρκωτικών μέχρι μια παραλία του Γιβραλτάρ προκαλώντας την αντίδραση της βρετανικής κυβέρνησης που κατήγγειλε «σαφή παραβίαση» της κυριαρχίας της.

Η καταδίωξη ξεκίνησε από τα στενά του Γιβραλτάρ που χωρίζουν το Μαρόκο από την Ισπανία και κατέληξε τα ξημερώματα στο Σάντι Μπέι.
Την ώρα που έφθαναν στην ακτή οι λαθρέμποροι πέταξαν στη θάλασσα το φορτίο τους και εγκατέλειψαν το σκάφος τους.