Οι επιπτώσεις στον τουρισμό από την λαθραία μετανάστευση...

Ένα από τα «μεγάλα όπλα» της χώρας μας για να ξεπεράσει την κρίση, για να μπορέσει δηλαδή να πάρει μια ανάσα τόσο δημοσιονομικά η χωρά  , όσο και η αγορά , ήταν (και είναι ακόμα ) ο τουρισμός.
 Παρά τις κατά καιρούς «καταγγελίες» διαφόρων ασχέτων στην ουσία ότι κάποιοι θέλουν να γίνουμε « τα γκαρσόνια της Ευρώπης « και αλλά παρόμοιο (που όταν ακούνε οι κάτοικοι των νησιών κυρίως γαλανέ) ο τουρισμός εδώ και δεκαετίες αποτελεί ένα μεγάλο πλεονέκτημα της χάρακας
 Ένα πλεονέκτημα που ποτέ δεν αξιοποιήσαμε ουσιαστικά, είτε γιατί στην πρώτη φάση δεν είχαμε καταλάβει την «δύναμη» του τουρισμού, είτε γιατί νομίζαμε ότι «θα παίζουμε μονοί μας στην περιοχή» και δεν χρειάζεται να εκσυγχρονιστούμε, είτε γιατί είμαστε «πλεονέκτες» , είτε τέλος γιατί είχαμε διαφορές αγκυλώσεις , όπως για παράδειγμα το θέμα της κρουαζιέρας.
 Πάντως σιγα-σιγα, αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε και λογω και των καταστάσεων στην οικονομία τελικά κάναμε βήματα που έπρεπε.
 Έτσι , ο τουρισμός πήρε την πάνω βόλτα τα τελευταία χρόνια και σιγά-σιγά αρχίζει και μεγαλώνει και η Τουριστική περίοδος.
  Μόνον που εκεί που ελπίζαμε σε περισσότερα, φέτος παρά την θετική πορεία που είχαν οι κρατήσεις , άρχισαν τα προβλήματα.

Από εδώ και πέρα η ευθύνη είναι προσωπική...

Εδώ που φτάσαμε, η ευθύνη για ό,τι επακολουθήσει ανήκει στα δύο κόμματα που συγκυβερνούν και προσωπικά στους αρχηγούς τους, αλλά και σε όσους έχουν εμπλακεί ή εμπλέκονται στις διαπραγματεύσεις και σε όσους βουλευτές και στελέχη των δύο κομμάτων επιμένουν να μην αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους έναντι της χώρας και του λαού.

Οποιοσδήποτε διαθέτει ελάχιστο κοινό νου όφειλε να έχει αντιληφθεί ότι η απαράδεκτη καθυστέρηση των τεσσάρων μηνών θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε επιδείνωση της διαπραγματευτικής θέσης της χώρας, σε επιδείνωση της δημοσιονομικής κατάστασης και τελικά σε αχρείαστες εντάσεις που θα οδηγούσαν όχι μόνο σε χειρότερη συμφωνία, αλλά και σε μια μοιραία ρήξη.

Για την Ελλάδα και τους εταίρους της, η διαπραγμάτευση έχει ολοκληρωθεί με τη Συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου.

Μια συμφωνία που περιλάμβανε τα πάντα και τα οποία η κυβέρνηση υπέγραψε:

Η ελληνική τακτική και η ΕΚΤ...

Βάσει του κυβερνητικού «προγραμματισμού», μετά το ναυάγιο του Σαββατοκύριακου θα πρέπει να αναμένεται αυτή την εβδομάδα αρχής γενομένης από σήμερα να πλήξει τις αγορές το ελληνικό «τσουνάμι».

Η άνοδος στα spreads που έχει ξεκινήσει την προηγούμενη εβδομάδα από τα γερμανικά και η επεκτασή τους – σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της κυβέρνησης – στα ομόλογα της περιφέρειας και στα χρηματιστήρια όλης της Ευρώπης, θα είναι ο μοχλός που θα ασκήσει πίεση στην άλλη πλευρά για να καλέσει την ελληνική στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ώστε η συμφωνία να κλείσει με τους ελληνικούς αυτή την φορά όρους.

Ο χρόνος είναι χρήμα, όπως και το... “χασομέρι”...

Αν όλα αυτά που ζούμε τα τελευταία εικοσιτετράωρα δεν είναι μέρος μιας “ενορχηστρωμένης δραματοποίησης”, όπως θέλουν να πιστεύουν ορισμένοι καλοπροαίρετοι (ή μήπως αθεράπευτα αφελείς;), τότε μάλλον βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια ιστορικών διαστάσεων φάρσα που συνιστά το γεγονός ότι οι άνθρωποι στους οποίους έχουν ανατεθεί οι τύχες της χώρας δεν έχουν μόνον άγνοια κινδύνου αλλά είναι και ανεπίδεκτοι μαθήσεως.
   
Πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθούν οι διαρκείς παλινωδίες και οι πελώριες αντιφάσεις για την -υποτίθεται- επερχόμενη συμφωνία η οποία, κατά την ελληνική πλευρά, τη μια στιγμή είναι “ολοένα και πιο κοντά” και την επομένη διαπιστώνεται ότι τις δύο πλευρές χωρίζει ένα απροσμέτρητο χάος; Δικαιολογούνται, άραγε, να εμφανίζονται έκπληκτοι για την τροπή που έχουν λάβει οι -ούτω καλούμενες- “διαπραγματεύσεις” όταν έχει προηγηθεί το κείμενο της 20ής Φεβρουαρίου στο οποίο αποτυπώθηκε με ενάργεια η ένθεν κακείθεν βούληση;
   

Ο σύντροφος Πάνος Καμμένος...

Τα ΜΜΕ τον παρουσιάζουν ως τον ακροδεξιό εταίρο του Τσίπρα. Στην πραγματικότητα ο Πάνος Καμμένος έχει αποδειχθεί ο τέλειος σύμμαχος της άκρας αριστεράς που ουσιαστικά κυβερνά την Ελλάδα μόνη της. Κλασσικό παράδειγμα η περίπτωση του νόμου περί ιθαγένειας που πρόκειται να ψηφισθεί αυτή την εβδομάδα. 

Ο κ. Καμμένος έχει μια πολύ μεγάλη δυσκολία, όταν κάτι έχει να κάνει με θέματα εθνικής ασφάλειας ή εθνικής ταυτότητας δεν μπορεί να θέσει στον κυβερνητικό συνεταίρο του κόκκινες γραμμές. Για παράδειγμα όταν η κυβέρνηση αποφάσισε να εφαρμόσει μια πολιτική ανοιχτών συνόρων, ο κ. Καμμένος απλά αποδέχθηκε το γεγονός ως αναπόφευκτο. Έτσι η λαθρομετανάστευση αυξήθηκε τον Ιανουάριο 71%, τον Φεβρουάριο 161%, τον Μάρτιο 476% και το Μάιο 1226%.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έφερε στην Βουλή νομοσχέδιο για για το ισλαμικό τέμενος που θέλει να δημιουργήσει, οι Ανελ καταψήφισαν μεν, αλλά και πάλι ο κ. Καμμένος δεν άσκησε βέτο στον συνέταιρο του.