Σ. Θεοδωράκης: «Θα στηρίξω κυβέρνηση Τσίπρα εάν...»

Το «Ποτάμι» θα στηρίξει μια άλλη κυβέρνηση «αν ο κ. Αλ. Τσίπρας συνειδητοποιήσει την ανάγκη να επιλεγούν πρόσωπα κεντρώας αντίληψης, χωρίς ιδεοληψίες και προτάξει τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για τη σωτηρία της χώρας». Την απάντηση αυτή που έχει προφανή πολιτική σημασία, αν η επιζητούμενη συμφωνία με τους εταίρους διχάσει τον ΣΥΡΙΖΑ, δίνει στην «Κ» ο κ. Στ. Θεοδωράκης, χαρακτηρίζοντας παράλληλα τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ «ακροδεξιό σκοταδιστή». Στη συνέντευξή του ο επικεφαλής του «Ποταμιού» δηλώνει επίσης πρόθυμος να μεταβεί μαζί με τον κ. Αλ. Τσίπρα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες προκειμένου το «Ποτάμι» να βοηθήσει την κυβέρνηση στο τελικό στάδιο των διαπραγματεύσεων, αλλά και απευθύνει μια προειδοποίηση στον πρωθυπουργό. «Αν επιλέξει να πάει σε εκλογές, αυτές πρέπει να γίνουν με απλή αναλογική», τονίζει και υπενθυμίζει στον κ. Τσίπρα ότι υπάρχουν οι 200 βουλευτές για να ψηφίσουν την άμεση αλλαγή του εκλογικού συστήματος, προκαλώντας τον, έτσι, να φανεί συνεπής σε μια έστω προεκλογική υπόσχεσή του...

Η αλήθεια για τη Βιαμάξ και το τέλος της ελληνικής αμαξοποιΐας (ΦΩΤΟ) ...

Άποψη των τεσσάρων γραμμών παραγωγής του εργοστασίου της Βιαμάξ. 

Η πραγματική ιστορία για την αναστολή των παραγωγικών δραστηριοτήτων ενός από τα μεγαλύτερα εργοστάσια της Ελλάδας ...

Ακούω πολλούς που με ρωτούν ή συχνά απορούν γιατί έκλεισαν οι μεγάλες ελληνικές βιομηχανίες αμαξωμάτων, οι οποίες συμπαρέσυραν εκατοντάδες μικρότερους αμαξοποιούς, βιοτεχνίες που εργάζονταν ως προμηθευτές στην παραγωγική εφοδιαστική αλυσίδα λεωφορείων και λοιπών οχημάτων.

Η αλήθεια είναι η Ελλάδα πλέον έχει φθάσει σε τόσο οριακό σημείο, ώστε δεν χρειάζεται να χαϊδεύουμε τα αυτιά κανενός. Μόνο με γεγονότα και επιχειρήματα, χωρίς παραπολιτικές παρωπίδες και ιδεοληψίες, πρέπει να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα.

Τσίπρας εναντίον Τσίπρα...

Το 70% των πολιτών, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, εμπιστεύεται και επικροτεί τον Έλληνα πρωθυπουργό. Τρομακτικό ποσοστό, αν κανείς συνυπολογίσει λάθη και αστοχίες σ' αυτήν τη σύντομη κυβερνητική διαδρομή. Ο κ. Τσίπρας κυριαρχεί στην πολιτική σκηνή. Πλεονεκτεί έναντι όλων. Είναι το ισχυρό χαρτί. Αυτές τις ημέρες στο Μέγαρο Μαξίμου μετά από εξαντλητικές συνομιλίες με ηγέτες ξένων κρατών, την ώρα που αποτιμούν διλήμματα, εκβιασμούς και επιπτώσεις, δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι εκτυλίσσεται ένα πολιτικό και ιδεολογικό ψυχόδραμα. Γιατί ο σημερινός γρίφος λύνεται μόνο μέσα από μια σκληρή και μέχρι τέλους μονομαχία. Του Έλληνα πρωθυπουργού με τον ηγέτη της αριστεράς.

Τον έναν μονομάχο τον περιέγραψε με τον πιο σαφή τρόπο ο κ. Λαφαζάνης στο συνέδριο του Economist. Συμφωνία, είπε, με τους δανειστές η οποία δεν είναι συμβατή με το πρόγραμμα μας ισοδυναμεί με ταφόπλακα δεκαετιών για την ίδια την Αριστερά. Ο άλλος πάλι περιγράφεται μέσα από ένα ερώτημα της κ. Ντόρας Μπακογιάννη. «Μπορεί σήμερα ένας σαραντάχρονος πολιτικός να υπογράψει την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη; Να κουβαλήσει μια τόσο βαριά ιστορική ευθύνη;».

Όταν ο Ζίζεκ συνάντησε τον Λαφαζάνη...

Και το δημοψήφισμα μια ιδέα είναι. Και οι εκλογές μια ιδέα είναι, όπως και «ο έντιμος συμβιβασμός» που είναι κι αυτός ιδέα, και η ρήξη που είναι ιδέα, όπως και το χρέος ιδέα είναι. Επιτέλους, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η πολιτική της αριστεροδεξιάς συγκυβέρνησης είναι ένα χρυσωρυχείο ιδεών. Από ιδέες άλλο τίποτε. Οι άνθρωποι είναι προφανές πως κάθε μέρα στύβουν τα στιβαρά τους κεφάλια και γεννούν, αν όχι κάθε μέρα, κάθε δύο μέρες, κι από μια ιδέα.

Προχθές ήταν ο δανεισμός από Ρωσία και Κίνα και η συμμετοχή της χώρας στην τράπεζα των Brics. Και το τελεσίγραφο προς τους δανειστές, κι αυτό ιδέα είναι. Και το χρέος κι αυτό ιδέα είναι ― λίγο μεγάλη βέβαια, αλλά τι να γίνει. Κι οι «κόκκινες γραμμές» ιδέα είναι κι αυτές. Κι η «πολυφωνία», κοινώς το κουλουβάχατο απόψεων στον ΣΥΡΙΖΑ, κι αυτό ιδέα είναι. Στη μετανεωτερικότητα εξάλλου όλες οι ιδέες είναι σχετικές.