Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Ζούμε τον μύθο μας στην Ελλάδα...

Αφού η μορφή της παρέλασης εξελίχθηκε σε μείζον πολιτικό θέμα, είπα κι εγώ να καθήσω σαν καλό παιδί να την παρακολουθήσω από την άνεση της τηλεόρασής μου ― και δεν το μετάνιωσα καθόλου, σας βεβαιώ. Η τηλεοπτική μετάδοσή της ήταν μια εμπειρία, για εμένα τουλάχιστον, η οποία με βοήθησε να καταλάβω κάποιες από τις αιτίες της εθνικής μας ανασφάλειας.

Ατυχώς για τους λάτρεις των εμβατηρίων, ο καιρός δεν ήταν για μουσική. Η βροχή έπνιγε τον ήχο των πνευστών και ξεχώριζαν μόνον τα διαπεραστικά κλαμπατσίμπαλα και, φυσικά, τα τύμπανα· δεν είναι τυχαίο ότι για τα τελευταία, ο Βοναπάρτης ―το γούστο του οποίου στη μουσική ήταν προφανώς μίνιμαλ― είχε πει: «Το τύμπανο μιμείται τον ήχο των κανονιών. Είναι το καλύτερο μουσικό όργανο».

Σενάριο εσωτερικής χρεοκοπίας εν όψει...

Οι τελευταίες εξελίξεις ιχνηλατούν ένα σχέδιο χρεοκοπίας της Ελλάδας εντός της Ευρωζώνης. Οι εταίροι τηρούν σκληρή στάση σε σχέση με την κάλυψη των χρηματοδοτικών κενών της χώρας, την αποπληρωμή δηλ. των δανείων που λήγουν, ενώ από την άλλη η ΕΚΤ μετά από περίοδο «σταγονόμετρου» προχθές αύξησε κατά 1,2 δισ. ευρώ τον έκτακτο μηχανισμό αύξησης ρευστότητας των Ελληνικών Τραπεζών (ELA).

Η ΕΚΤ αύξησε το όριο του ELA από τα 69,8 δισ. ευρώ στα 71 δισ., αλλά ταυτόχρονα έβαλε φραγμό στην έκθεση των τραπεζών στο ελληνικό δημόσιο.

Από την άλλη πλευρά οι εταίροι και δανειστές ζητούν συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις που θα έχουν περάσει από τη Βουλή προκειμένου να εκταμιευτούν οι δόσεις που θα καλύψουν το χρηματοδοτικό κενό και θα αφήσουν τον προϋπολογισμό να ανασάνει.

Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα δύσκολη καθώς οι μεταρρυθμίσεις που θα απελευθερώσουν ρευστότητα πρέπει να περάσουν από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ μεγάλο μέρος της οποίας δεν χάνει ευκαιρία να δηλώνει πόσο τις απεχθάνεται. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του κ. Λαφαζάνη περί του αδιαίρετου της κρατικής ΔΕΗ.

Για αυτό το άρθρο ζητά 1.000.000,00 € ο Καμμένος !

Π. Καμμένος. Έχουν αρχίσει και του μοιάζουν...
H συμμετοχή του κ. Καρατζαφέρη στην κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν κάρφος στο μάτι των κομμάτων που τη στήριξαν. Ουδέποτε ξέπλυναν την ντροπή εκείνη, κυρίως το ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΔΗΜΑΡ αργότερα, που υποχρεώθηκε να συγκυβερνήσει με τον γνωστού φιλοχουντικού και τραμπούκικου παρελθόντος κ. Βορίδη. Όπως ήταν φυσικό όλοι οι αριστεροί αναλυτές, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, επί μία τριετία άρχιζαν και τέλειωναν κάθε σκέψη τους με την αναφορά στο όνειδος αυτό. Και δικαίως. Το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη ήταν ένα τυπικό ακροδεξιό εθνολαϊκίστικο κόμμα που οι θέσεις του για το μεταναστευτικό, τα εθνικά θέματα, τα θέματα της κοινωνίας και τον ρόλο της εκκλησίας, λογικά θα έκαναν κάθε αριστερό να ανατριχιάζει.

Ο κ Βαρουφάκης και η…. «ρήξη»...

Πώς τό'πες ρε Yianis αυτό ; ΡΗΚΣΙΗ;
Το ερώτημα που έχουν ποια παρά πολλοί στην χωρά μας , ανάμεσα τους και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ , είναι αν ο υπουργός Οικονομικών  κάνει ορισμένες κινήσεις αυθόρμητα, χωρίς να γνωρίζει ή να φαντάζεται το αποτέλεσμα τους ή έχει κάποιο σχέδιο συγκεκριμένο.
 Και αν ισχύει το δεύτερο, αν το σχέδιο αυτό είναι προσωπικό ή συνολικά κυβερνητικό.
 Κι αυτό γιατί μια σειρά από κινήσεις του κ Βαρουφάκη , δεν μπουν να εξηγηθούν με την κοινή λογική. Με τα πραγματικά δεδομένα και τα όσα συμβαίνουν στην χωρά.
 Ο υπουργός των οικονομικών , με τις κινήσεις του εδώ και δυο μήνες, είναι η αλήθεια ότι κατάφερε να αναστατώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδιαίτερα την Ευρωζώνη. Παράλληλα όμως κατάφερε το ακατόρθωτο. Να συγκροτήσει ένα μέτωπο όλων των άλλων χώρων –μελών της Ευρωζώνης εναντίον μας.

Ο Π. Καμμένος μου ζητά 1 εκατομμύριο!!!

΄Αλλο ένα επεισόδιο στη βιομηχανία αγωγών που αποσκοπούν στη τρομοκράτηση της ελευθερίας της έκφρασης. Μετά τον κ. Κουρή, ο κ.Καμμένος άσκησε αγωγή εναντίον μου για άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στο Προταγκον. Ζητά 1 εκατομμύριο ευρώ από μένα και κάνει το λάθος να ζητά και 1 εκατομμύριο από τον Σταύρο Θεοδωράκη ως ιδιοκτήτη του σάιτ, αγνοώντας προφανώς ότι έχει μεταβιβάσει το σύνολο των μετοχών του και δεν έχει καμία σχέση πια με το πρόταγκον, παραπονούμενος για προσβολή της προσωπικότητάς του. Προσβολή για αξιολογικές κρίσεις που διατύπωσα, ασφαλώς πολύ πιο ήπιες από αυτές που κατά καιρούς έχει εκφράσει ο ίδιος υπουργός Εθνικής Άμυνας. Και μόνο από το εξοντωτικό ποσό που ζητεί ως αποζημίωση δείχνει ότι η αγωγή χρησιμοποιείται για να φιμώσει την κριτική και τον δημόσιο διάλογο.