Ο... «εχθρός του λαού» θέλει να ρίξει την «κυβέρνηση του λαού»...

Στη χειμαζόμενη από την κρίση και στεγνή από ρευστό χώρα βρίσκεται σε εξέλιξη μια από τις πιο επικίνδυνες προπαγανδιστικές πρακτικές των ολοκληρωτικών καθεστώτων: Η δημιουργία του εξωτερικού εχθρού.

Παράλληλα, όπως επίσης συμβαίνει στα ολοκληρωτικά καθεστώτα, κατασκευάζεται και ο «εσωτερικός εχθρός».

Οι δύο αυτοί «εχθροί» συνιστούν την μεγαλύτερη και περιεκτικότερη και «χρησιμότερη» για τις ανάγκες της προπαγάνδας  έννοια του «εχθρού του λαού».

Ο «εχθρός του λαού», που βρίσκεται εντός και εκτός συνόρων, εμποδίζει, υπονομεύει, τορπιλίζει κάθε προσπάθεια του «προστάτη του λαού», του «υπερασπιστή των λαϊκών συμφερόντων» να φέρει σε πέρας το έργο του.

Το «πρωτόκολλο» είναι συγκεκριμένο: Επινόηση του «εχθρού του λαού», δαιμονοποίησή του, εξιδανίκευση του «προστάτη του λαού», ωραιοποίηση κάθε πρωτοβουλίας του, θυματοποίησή του, ταύτισή του με τον λαό, που αυτόματα θυματοποιείται και αυτός.

Υποκρισία…

Υποκρισία.
 Μόνον με αυτή την λέξη μπορούν να περιγραφούν τα όσα ζούμε όλες αυτές τις μέρες, με αφορμή πρώτα την εξαφάνιση του νεαρού Βαγγέλη από την Κρήτη και μετά την τραγική του κατάληξη.
 Επίσημοι, ημιεπίσημοι, αρμόδιοι και αναρμόδιοι και μαζί όλοι εμείς στα μέσα ενημέρωσης κλαίμε , φωνάζουμε, διαμαρτυρόμαστε. Ανακαλύπτουμε «την Αμερική». Ξαφνιαζόμαστε. Κανεις δεν ήξερε τίποτε. Ούτε για όλα όσα όπως φαίνεται γινόταν στην Γαλακτοκομική σχολή των Ιωαννίνων, ούτε για όλα όσα συμβαίνουν σε όλη την χωρά σε σχολειά, πανεπιστήμια αλλά και στην καθημερινή ζωή.
  Μεγάλα λόγια αρμόδιων που τώρα δηλώνουν πως θα γίνουν επιτροπές, θα ενισχύσουν τις υπάρχουσες δομές, θα ψαχτούν όλα, θα…θα…θα…
Τώρα ανακαλύπτουμε ότι σε κάθε σχολείο πρέπει να υπάρχει υπεύθυνος για την σχολική βία καθηγητής και να ασχολείται με το θέμα.
 Τώρα «ανακαλύπτουν» οι επίσημοι ότι δεν υπήρχε στην συγκεκριμένη σχολή φύλαξη.

Μίλα μου για Δραχμή και ... ανάπτυξη.

Πληρώσαμε 350 δισ. ευρώ για εισαγωγές στην επταετία της κρίσης !!!

"Άνθρακας" αποδεικνύεται ο θησαυρός των ελληνικών εξαγωγών και της αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου της χώρας μετά από πέντε χρόνια κρίσης. Παρά την βαθιά ύφεση και την εσωτερική υποτίμηση που διέλυσε σχεδόν ό,τι είχε απομείνει όρθιο στον παραγωγικό ιστό, η Ελλάδα παραμένει πλήρως εξαρτημένη από τις εισαγωγές προϊόντων, πληρώνοντας όμως λιγότερα χρήματα για να εισάγει σχεδόν τις ίδιες ποσότητες με εκείνες που κατανάλωνε στις εποχές της οικονομικής ευμάρειας.

Την ίδια στιγμή οι εισαγωγές έχουν παραμείνει στην πραγματικότητα αμετάβλητες χωρίς τα πετρελαιοειδή, ενώ  οι επιχειρήσεις στη χώρα ματώνουν πουλώντας επί ζημία για να ενισχύσουν την εξωστρέφειά τους, με τη βιομηχανία να καταβάλει το υψηλότερο τίμημα καθώς ενώ πραγματοποιεί περισσότερες εξαγωγές σε όγκο συγκριτικά με το παρελθόν, εισπράττει τα μισά από ότι στις αρχές της κρίσης.

"Ανθρωπιστική Κρίση" με ετήσιο εισόδημα 70.000 ευρώ;;;

Είναι κάποια πράγματα, όχι τα πιο καθοριστικά ίσως στην ιστορία, που αποκαλύπτουν ωστόσο την κατάσταση, τις επιδιώξεις. Ανάμεσα στις πρώτες ενέργειες για την αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης» είναι και το πάγωμα των πλειστηριασμών για τα κόκκινα στεγαστικά δάνεια. Έτσι πρέπει να γίνει, πρέπει να βοηθηθούν όσοι βρίσκονται σε μια άσχημη οικονομική κατάσταση και αδυνατούν να πληρώσουν τη δόση του δανείου. Το σύνθημα όμως «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» είναι σωστό σύνθημα; Γιατί δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης, κανείς δεν χαρίζει χρήματα, κάποιοι άλλοι πληρώνουν όσα διαγράφονται. Πληρώνουν οι καταθέτες των τραπεζών εάν χρεοκοπήσουν, πληρώνει η οικονομία που δεν έχει ρευστότητα πράγμα που οδηγεί σε λουκέτα και ανεργία, πληρώνουν οι φορολογούμενοι όταν οι τράπεζες διασώζονται από το κράτος για να μη χαθούν οι καταθέσεις.