Οι βλαβερές συνέπειες του «δεν πληρώνω»...

«Οποιος σκάβει τον λάκκο του άλλου πέφτει ο ίδιος μέσα» αποφαίνεται η λαϊκή σοφία. Και την επιβεβαίωσή της αντιμετωπίζει κατά τρόπο δραματικό ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση. Υπενθυμίζω για τους μωροπιστεύσαντες και πάντα προδομένους Ελληνες (όπως μας χαρακτήριζε και ο επίσης επιβεβαιωνόμενος εθνικός μας ποιητής) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τον τότε αρχηγό του και σήμερα δεινοπαθούντα Πρωθυπουργό μας, πρωτοστατούσε στην ενθάρρυνση του κινήματος «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω». Ενθάρρυναν τους εποχούμενους να μην καταβάλλουν διόδια και καλούσαν τους καταναλωτές ρεύματος να μην πληρώνουν το διαβόητο χαράτσι, αυτόν τον πρόσθετο φόρο που υποτίθεται ότι θα ήταν έκτακτη εισφορά, για να θυμηθούμε και τις παραπλανητικές υποσχέσεις και της τότε κυβέρνησης, που πλήρωσε γι' αυτό υψηλό κόστος.

Και δυστυχώς γι' αυτόν αλλά και για τη χώρα ο κ. Τσίπρας, το πλειοδοτούν οικονομικό επιτελείο του και οι ζηλωτές της μαρξιστικής Αριστεράς έδωσαν επίσης τα ρέστα τους προεκλογικά κατά του λυσσαλέα καταπολεμηθέντος ΕΝΦΙΑ, που είχε ταυτισθεί με δήμευση της ακίνητης περιουσίας.

Η χώρα βρίσκεται με το ένα πόδι εκτός Ευρώ…

Η κυβέρνηση ένα μήνα μετά τις εκλογές μοιάζει με θίασο ποικιλιών ορχούμενο. 

Άλλες προθέσεις υποδηλώνουν οι δηλώσεις της προέδρου της Βουλής η οποία φαίνεται να διεκδικεί και άλλους ποικίλους ρόλους, άλλες οι δηλώσεις του κ. Λαφαζάνη, άλλες εκείνες του κ. Κοτζιά, άλλες του κ. Σταθάκη, άλλες του κ. Βαρουφάκη…

Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν πως δεν υπάρχει κάποιος σαφής στόχος και σαφώς κανένα συγκεκριμένο εναλλακτικό σχέδιο «βήτα». Πολύ φοβάμαι πως δεν υπάρχει ούτε καν σχέδιο «άλφα».

Η κυβέρνηση συνεχίζει να πολιτεύεται όπως πολιτευόταν σαν αντιπολίτευση: με πολύ «δημιουργική ασάφεια» και ακόμη περισσότερη επικοινωνιακή διαχείριση και χειραγώγηση της διάχυτης δυσαρέσκειας μιας κοινωνίας που βρίσκεται σε σύγχυση. Υπάρχουν υπουργοί που υπόσχονται τα πάντα σε όλους χωρίς να έχουν αντιληφθεί πως τα ταμεία είναι άδεια.

Μια κυβέρνηση κουτοπόνηρων ...

Αν κάποιος δεν θα ήθελε να χαρακτηρίσει την υπάρχουσα κυβέρνηση σαν ένα τσούρμο πολιτικών απατεώνων, μια εναλλακτική πρόταση είναι η εξής: Η κυβέρνηση είναι μια κακόγουστη φάρσα χαμένη σ’ ένα λαβύρινθο πολλαπλών αδιεξόδων.

Τελικά φτάσαμε και στην αποκάλυψη του Σχεδίου Β της κυβέρνησης που είναι πανομοιότυπο με αυτό του Γιώργου Παπανδρέου, δηλαδή δημοψήφισμα ή εκλογές. Δεν είναι τυχαίο ότι η επανάληψη της ιδέας προέρχεται από τον πρώην σύμβουλο του κ. Παπανδρέου, Γιάνη Βαρουφάκη.

Αν θυμάστε τον Ιανουάριο η θέση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ότι αν κερδίσει τις εκλογές θα προσποιηθεί μια σκληρή διαπραγμάτευση και αν το πράγμα πάει στραβά, θα πετάξει την καυτή πατάτα στους πολίτες με ένα δημοψήφισμα ή νέες εκλογές. Αν ήταν έτσι ο καθένας θα μπορούσε να υποσχεθεί ότι υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς το παραμικρό κόστος για αποτυχία ή επιτυχία. Όμως τον Ιανουάριο ο ΣΥΡΙΖΑ πωλούσε την ιδέα ότι είχε έτοιμο και κοστολογημένο πρόγραμμα, είχε επίσης έτοιμη διαπραγμάτευση για την οποία ο κ. Τσίπρας έλεγε ότι δεν υπήρχε ούτε μία στο εκατομμύριο να μην αποδεχθεί η κα Μέρκελ.

Να θιγούν οι φοροδίαιτοι...

Η πραγματικότητα, με τη βοήθεια των δανειστών της Ελλάδας, έφερε την κυβέρνηση στο γνωστό μονοπάτι των συνεχών διαπραγματεύσεων, στις οποίες επιδιώκει:

• Να μη θιγούν οι πελάτες του κόμματος. Να μη θιγούν δηλαδή όσοι τρέφονται και συντηρούνται με τους φόρους (θα τους ονομάζω εφεξής «οι φοροδίαιτοι») τους οποίους πληρώνουν όσοι ακόμη εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα.

• Την εξασφάλιση κάποιας οικονομικής ενίσχυσης από τους εταίρους μας.

Οι διαπραγματευτικές επιδιώξεις της σημερινής κυβέρνησης δεν διαφέρουν από εκείνες της προηγούμενης. Το στυλ έχει αλλάξει και η ένταση, αλλά το αφήγημα παραμένει το ίδιο.

Επιδιώκοντας να μη θίξουν τους φοροδίαιτους οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά οδήγησαν την Ελλάδα σε ύφεση και ανεργία. Επιδιώκοντας το ίδιο ο κ. Τσίπρας θα οδηγήσει και αυτός την Ελλάδα σε ύφεση και ανεργία. Πιο γρήγορα, όμως, λόγω αυξημένης έντασης.