Η φούσκα της μεταπολίτευσης...

Το 2010 εγώ δεν πέρασα καλά. Ούτε την επόμενη χρονιά. Ούτε την άλλη. Είχα βιώσει τα γεγονότα κάπως σαν προσωπική ήττα. Είχα μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους ανθρώπους. Δεν μπορούσα να φανταστώ πως η χώρα μου, οι άνθρωποι γύρω μου, ακόμα και οι δικοί μου άνθρωποι, αντιδρούσαν τόσο σπασμωδικά, τόσο τυφλά, τόσο αυτοκαταστροφικά στην πρώτη στραβή. Και σε μια «στραβή» που στο κάτω-κάτω αφορούσε μόνο λεφτά, μείωση εισοδημάτων. Τι θα κάναμε δηλαδή αν μας συνέβαινε κάτι χειρότερο; Ίσως και να φταίει πως σ’ αυτό το χώρο ήμουν και κάπως χαϊδεμένος.

Η γελοιότητα στην πολιτική αντιπαράθεση...

Ο πολιτικός διάλογος έχει προ πολλού εκτραπεί με ευθύνη σε όλες τις πλευρές, αλλά ορισμένες φορές η κατάσταση καθίσταται όχι απλώς επικίνδυνη αλλά, ακόμη χειρότερα, γελοία. Είναι τέτοια η ποιότητα του δημόσιου λόγου από τα στελέχη των κομμάτων που εξηγεί, μεταξύ των άλλων, γιατί φθάσαμε έως εδώ. Αν οι πολίτες έδιναν τη δέουσα προσοχή δεν θα είχαμε προφανώς τα ακραία φαινόμενα λαϊκισμού που διαπερνούν οριζοντίως και καθέτως το πολιτικό σύστημα.

Για παράδειγμα, η δημόσια αντιπα­ρά­­­­­­­θεση για το «κρυφό» πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και η κλιμάκωση με αναφορές στις καταθέσεις και το τι θα κάνει ο κ. Α. Γεωργιάδης απέδειξε ότι έχει χαθεί το μέτρο. Πολλοί στάθηκαν στην απειλή του κ. Γεωργιάδη ότι θα πάρει τα λεφτά του από τις τράπεζες αλλά δεν πρόσεξαν ότι ήταν απάντηση στα φαιδρά επιχειρήματα του κ. Γ. Βαρεμένου για το τι θα πράξει το κόμμα του αν οι εταίροι αρνηθούν να μας κάνουν το χατίρι να ξεχάσουν τα δανεικά.

Στη μάχη κατά του ISIS και η Τουρκία...

Η Τουρκία δεν μπορεί να παραμείνει εκτός του διεθνούς συνασπισμού που πολεμά την οργάνωση Ισλαμικό Κράτος, διεμήνυσε ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, η χώρα του οποίου θα αποφασίσει την εβδομάδα αυτή τον τρόπο εμπλοκής της.

Εδώ και πολλούς μήνες, η προσεκτική στάση της Τουρκίας έναντι του Ισλαμικού Κράτους είχε απογοητεύσει τις χώρες της Δύσης, όμως το πρόσφατο ταξίδι του Ταγίπ Ερντογάν στις ΗΠΑ φαίνεται πως άλλαξε τα δεδομένα.

40 Χρόνια ΝΔ... 40 Χρόνια σοσιαλμανίας...

Μια φορά και ένα καιρό γεννήθηκε ένα κόμμα που σκοπός του ήταν να είναι να είναι συμπληρωματικό, να είναι δεύτερο, να ανοίγει και να κλείνει μικρές ιστορικές παρενθέσεις. Αυτό το κόμμα ιδρύθηκε πριν από 40 χρόνια και λέγεται Νέα Δημοκρατία.

Το όνομα του κόμματος λέει πολλά, Νέα Δημοκρατία. Οι ιδρυτές του προσπάθησαν εξαρχής να αποφύγουν ένα όνομα που έστω και τυπικά θα προσδιόριζε κάποιες ιδεολογικές αρχές. Η Νέα Δημοκρατία ήταν υπέρ της δημοκρατίας, και της προόδου και των καλών καιρικών συνθηκών. Η ιδεολογία της τότε έφερε τον τίτλο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός, που εκείνη την στιγμή σήμαινε τα πάντα στους πάντες. Υπέρ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, αλλά και υπέρ των κρατικοποιήσεων. Όπως θα συμβεί πολλάκις τα επόμενα χρόνια, η περιορισμένη, λειψή και συχνά ενοχική ρητορική περί φιλελευθερισμού πάντα θα συνοδεύεται με πολιτικές που είναι αδιαμφισβήτητα κρατικιστικές.