Ανατομία μιας επίθεσης...

Πρέπει να ομολογήσω πως δεν ξαφνιάστηκα όταν έμαθα την Τρίτη το βράδυ πως ο Νίκος Μαραντζίδης είχε δεχτεί επίθεση από ομάδα αριστεριστών. Για να είμαι ειλικρινής, αναρωτήθηκα πώς και την είχε γλιτώσει τόσον καιρό. Γιατί η επίθεση αυτή δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου, ο ορατός κρίκος μιας μεγαλύτερης αλυσίδας, την οποία γνωρίζω από πρώτο χέρι: με τον Νίκο μας συνδέει στενή φιλία και μακρόχρονη συνεργασία. Οπως είναι γνωστό, εδώ και μια δεκαπενταετία, η έρευνά μας σχετικά με τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο μας έχει βάλει στο στόχαστρο της αριστεράς. Και εγώ μεν ζω και εργάζομαι στο εξωτερικό, ο Νίκος όμως είναι κυριολεκτικά μέσα στο στόμα του λύκου, όπως άλλωστε φάνηκε με πανηγυρικό, θα τολμούσα να πω, τρόπο.

Η έρευνά μας ενόχλησε πολύ γιατί εκτός των άλλων, γκρέμισε μια σειρά μύθων, μεταξύ των οποίων και αυτούς στους οποίους στηρίχτηκε η ιδεολογική ηγεμονία της μεταπολιτευτικής Αριστεράς. Δείξαμε με πληθώρα στοιχείων, πως η Αριστερά της δεκαετίας του ’40 δεν ήταν η άμωμη, άσπιλη, ηθική και καλοπροαίρετη δύναμη που η ίδια ισχυρίζεται για τον εαυτό της. Αντίθετα σκόρπισε απλόχερα στο διάβα της βία και αυθαιρεσία, χύνοντας το αίμα δεκάδων χιλιάδων αθώων με σκοπό την επίτευξη μιας απόλυτης κυριαρχίας.

Οι «πατερούληδες» των παιδιών ενός ανώτερου θεού...

Το σύνθημα που έχει υιοθετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ (δια των «Τμημάτων Δημόσιας Διοίκησης και Εργατικής Πολιτικής») τα λέει όλα:

«Ούτε αξιολογούμε, ούτε αξιολογούμαστε»!

Προφανώς!

Διότι πρόκειται για τα τελειότερα πλάσματα επί του πλανήτου.

Και τέτοια… αγλαΐσματα ουδείς έχει το δικαίωμα να τα αξιολογήσει.

Έχουν κάθε δικαίωμα να αυτοαξιολογούνται, να βάζουν άριστα στον εαυτό τους και να συνεχίζουν να λαμβάνουν τον μισθό τους!

Φυσικά, οι ίδιοι αξιολογούν τους πάντες, επιτίθενται, υβρίζουν, ειρωνεύονται, ασχημονούν – και μετά παριστάνουν τους… παρεξηγημένους, μαζί με τα παπαγαλάκια τους.

Το θράσος τους είναι τόσο μεγάλο, που αδιαφορούν για το 1,5 εκατομμύριο των ανέργων που πολύ θα ήθελαν να έχουν μια ευκαιρία να αξιολογηθούν για να δείξουν τι αξίζουν.

Θ. Πάγκαλος: Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να σταματήσει να υπάρχει...

Και λίγα (και καθυστερημένα...) λέει ...
Δεν θα έπρεπε καν να υπάρξει ΠΑ-ΣΟΚ στην χώρα...
Ανοιχτό θέμα, χαρακτήρισε ο πρώην υπουργός Θεόδωρος Πάγκαλος, την ύπαρξη ή μη ύπαρξη του ΠΑΣΟΚ.
Μιλώντας στο ΒΗΜΑ FM, είπε πως κανείς δε θα μπορούσε κανείς ούτε να διανοηθεί ότι δεν θα υπάρχει το ΠΑΣΟΚ του 48% αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για το ΠΑΣΟΚ του 8%.
«Η άποψή μου είναι ότι (το ΠΑΣΟΚ) πρέπει να σταματήσει να υπάρχει. Έκανε μια ιστορική διαδρομή. Τα κόμματα δεν είναι αιώνια, απαραβίαστα και θρησκευτικές έννοιες», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Πάγκαλος.
Ο πρώην υπουργός διευκρίνισε πάντως, ότι η θέση του αυτή αφορά τις επόμενες εκλογές και πως το ΠΑΣΟΚ με την Κοινοβουλευτική του Ομάδα πρέπει να συνεχίζει να στηρίζει την κυβέρνηση προκειμένου να εξαντλήσει όλη την τετραετία.

Γ. Γιακουμάτος: Τώρα ανακάλυψε τον νόμο ο Κορκίδης;

Λακωνικά σχολίασε ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γεράσιμος Γιακουμάτος την παραίτηση του προέδρου της ΕΣΕΕ Βασίλη Κορκίδη από τα κομματικά όργανα της Νέας Δημοκρατίας, λόγω της διαφωνίας του με το άνοιγμα των καταστημάτων κάθε Κυριακή σε 10 περιοχές της χώρας.
«Ο Κορκίδης όταν κατέβηκε υποψήφιος ήξερε το νόμο. Τώρα τον ανακάλυψε;», αρκέστηκε να πει ο κ. Γιακουμάτος, μιλώντας στο Mega και απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου.
Ο υφυπουργός Ανάπτυξης εξήγησε ότι αποφασίστηκε το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων όλες τις Κυριακές του χρόνου στη Ραφήνα, καθώς είναι το δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι της Αττικής και έχει μεγάλη τουριστική κίνηση.

Το χρέος και η …επερχόμενη πολιτική αντιπαράθεση (1)

 Τις επόμενες εβδομάδες, έστω και αν είναι κατακαλόκαιρο, θα ξεκινήσει η πολιτική αντιπαράθεση για το θέμα του χρέους. Για το αν θα πρέπει να γίνει νέο « κούρεμα», για τα αν και ποιες θα πρέπει να είναι οι ρυθμίσεις του αλλά και για το αν και πως θα πρέπει να κινηθεί η ελληνική κυβέρνηση.
 Και η κόντρα, η πολιτική κόντρα για το θέμα, να δείτε ότι θα είναι πολύ μεγάλη και πολύ σκληρή.
 Και αυτό για δυο πολύ απλούς λόγους.
 Ο πρώτος είναι ότι ο Σύριζα , αναζητεί συνεχώς «αφορμές» για να «κηρύττει επανάσταση». Μόνον με αυτή την μέθοδο μπορεί να συγκρατεί τα εσωτερικά του μέτωπα συσπειρωμένα. Μόνον με μια τέτοια λογική μπορεί να συγκρατήσει ψηφοφόρους .
Μόνον με την λογική «τώρα πέφτει η κυβέρνηση» μπορεί να ελπίζει σε συσπείρωση των ψηφοφόρων του Ιουνίου του 2012 και σε πιθανή προσέγγιση σε αυτόν , πολιτών (ή και πολίτικών) που κατευθύνονται σε οποίον εμφανίζει πιθανότητες νίκης.