Πόλεμος και ειρήνη...

Στις 25 Μαΐου καλούμαστε να ψηφίσουμε για την ανανέωση των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και έμμεσα για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πρόκειται για κρίσιμη εκλογή, γιατί από αυτήν θα πρέπει να προκύψει η βούληση των ευρωπαίων πολιτών για την ολοκλήρωση του οράματος της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή την έναρξη μιας επικίνδυνης και καταστροφικής διαδικασίας που θα οδηγήσει στη διάλυσή της. Πόσοι όμως από τους πολίτες των χωρών της ΕΕ γνωρίζουν τι ακριβώς είναι αυτό το πολυεθνικό μόρφωμα και πόσοι αισθάνονται πρώτα ευρωπαίοι πολίτες και μετά πολίτες της κάθε χώρας-μέλους;

Στην Ελλάδα υπήρξαμε ενθουσιώδεις Ευρωπαίοι, όταν ανακαλύψαμε πως η ΕΕ είναι μια τροφαντή αγελάδα από την οποία αρμέγαμε δωρεάν κονδύλια αδιαφορώντας για τον σκοπό για τον οποίο μάς χορηγούνταν, δηλαδή τον εκσυγχρονισμό, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας, την αναδιάρθρωση της αγροτικής οικονομίας, τη σύγκλιση προς το κεκτημένο της Ενωσης. Με έντονη δυσανεξία αποδεχθήκαμε τους κοινούς κανόνες που τη διέπουν και που συνεπάγονται και μερική απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας, πράγμα διόλου αυτονόητο για τους εθελοτυφλούντες Ελληνες.

Ένα σοφό κριτήριο επιλογής κόμματος...

Τα «έξυπνα κράτη» ξεχωρίζουν επειδή ελαχιστοποιούν το κόστος που πληρώνουν για να προσαρμοστούν στις εκάστοτε κρίσεις, από τις οποίες κανείς ποτέ δεν γλιτώνει. Είναι απαράδεκτο ότι στην Ελλάδα, προκειμένου να μεγιστοποιούν τα κόμματα το εκλογικό «συμφέρον» τους, δεν διστάζουν να πολλαπλασιάσουν τους κινδύνους για τη χώρα και τον λαό που την κατοικεί. Από την άποψη αυτή, η αποστροφή του Τζέρι Ράις, εκπροσώπου του ΔΝΤ, προχθές στην Ουάσιγκτον, ότι «η προσμέτρηση του πολιτικού κινδύνου αποτελεί σημαντικό στοιχείο, σε κάθε πρόγραμμα προσαρμογής», δεν έχει κανέναν ξεχωριστό χαρακτήρα.

Το αυτονόητο είπε ο άνθρωπος: αν οι Ελληνες προκαλέσουν πολιτική αστάθεια, το οικονομικό πρόγραμμα θα αποσταθεροποιηθεί. Το γνωρίζουμε πολύ καλά από την εμπειρία των τεσσάρων ετών. Φάνηκε εξ αρχής ότι πολιτικοί και ψηφοφόροι είχαν μπερδέψει την ουσία: η κρίση έφερε το Μνημόνιο και όχι το αντίστροφο!

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα φτιάξει πραγματικά μια «νέα Ελλάδα», (απλά δεν θα βρίσκεται στην Ευρώπη!) ...

Όπως πάνε τα πράγματα, μέχρι το τέλος αυτής της προεκλογικής εκστρατείας πολλοί θα δηλώσουν πως (και αυτοί) είναι σε θέση να δημιουργήσουν τη «νέα Ελλάδα».

Άλλωστε, ο καθένας σ’ αυτή τη χώρα έχει δικαίωμα να οραματίζεται τη δική του «νέα Ελλάδα».

Το πρόβλημα είναι το «δια ταύτα».

Διότι μπορεί ο κ. Τσίπρας να υποστηρίζει πως τη «νέα Ελλάδα» θα την χτίσει ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τον ελληνικό λαό, αλλά εξακολουθεί να μην μας λέει πού θα βρει τα χρήματα για να υλοποιήσει όλα όσα υπόσχεται.

Μέχρι στιγμής, το μόνο που ακούμε είναι πως η «νέα Ελλάδα» θα οικοδομηθεί πάνω στο σχίσιμο του μνημονίου – αλλά όχι και των 400 εφαρμοστικών του νόμων, οι οποίοι θα καταργηθούν «σταδιακά».

Όπως είπε από τη Μυτιλήνη, «εμείς φέρνουμε την κατάργηση των μνημονίων, την αποπομπή της τρόικας. Την αποκατάσταση των κατώτερων συντάξεων και του βασικού μισθού, τη σταδιακή κατάργηση όλων των εφαρμοστικών νόμων που επιβλήθηκαν με τα μνημόνια. Την άμεση θέσπιση εργασιακού καθεστώτος που θα εγγυάται και θα διασφαλίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων, τα οποία σήμερα έχουν αφανιστεί από το καθεστώς. Εμείς φέρνουμε τέλος μια νέα αντίληψη στην άσκηση της πολιτικής και της εξουσίας: Την αντίληψη ότι τίποτε ουσιαστικό και μεγάλο δεν μπορεί να γίνει, αν η πλειοψηφία του λαού δεν πάρει στα χέρια της την υπόθεση της κοινωνίας και της χώρας».

Και επίσης:

Ξυρίστηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την Κοντσίτα, ο Παντελίδης!

Απηυδισμένος από την πτώση του αισθητικού επιπέδου, αλλά και από τον αντιδεοντολογικό τρόπο που χρησιμοποιήθηκε το αξύριστο μούσι για προπαγάνδα άσχετη με την τέχνη, o Παντελής Παντελίδης αποφάσισε να προβεί σε μια συμβολική κίνηση διαμαρτυρίας, ξυρίζοντας το δικό του μούσι, προκειμένου να αποστασιοποιηθεί από την Κοντσίτα Βούρστ και το πρότυπό της.

Σύμφωνα με δήλωση που διένειμε μέσω του εκπροσώπου του, ο γνωστός τραγουδοποιός τονίζει ότι μετά τον χθεσινό διαγωνισμό, η αξυρισιά δεν είναι πια αυτό που ήταν! Δηλαδή, δε συμβολίζει πλέον το πονεμένο αρσενικό και αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να την υποστηρίξει πλέον»!

«Πωλούνται ντέφι και μαϊμού»

Συνεχίζω, ματαίως, την προσωπική μου «δημοσκόπηση» σε αναζήτηση των υποτιθέμενων ψηφοφόρων του μεταμφιεσμένου ΠΑΣΟΚ, της Ελιάς. Οποιον έχω ή δεν έχω το θάρρος και ξέρω ή υποψιάζομαι ότι ψήφιζε κάποτε ΠΑΣΟΚ ή θα μπορούσε να ψηφίσει ή ξέρει κάπου κάποιον που θα ψήφιζε τώρα το παρενδυτικό ρετάλι του πάλαι ποτέ κραταιού δημιουργήματος του Ανδρέα Παπανδρέου τον ρωτάω.
Τελικά, η «δημοσκόπησή» μου μετατράπηκε σε αναζήτηση αγνοουμένων του Μικρασιατικού. Θυμάστε προ δεκαετιών την καταθλιπτική και ιστορικά διδακτική ραδιοφωνική εκπομπή αναζητήσεων του Ερυθρού Σταυρού; Ακουγες, π.χ., «αναζητείται ο Ευάγγελος Χ. του τάδε. Τελευταία φορά εθεάθη στην υποχώρηση από το Τουμλού Μπουνάρ. Τον αναζητεί η αδερφή του» κ.λπ. Πενήντα χρόνια μετά, το 1970! Κάπως έτσι ψάχνω ματαίως.

Απεργούν (ξανά...) οι διοικητικοί υπάλληλοι των Πανεπιστημίων.

Σε απεργιακές κινητοποιήσεις σήμερα και αύριο, προχωρούν οι διοικητικοί υπάλληλοι των πανεπιστημίων, υποστηρίζοντας ότι οι συνάδελφοί τους που έχουν απολυθεί δεν έχουν υπαχθεί στη διαδικασία της κινητικότητας.

Οι διοικητικοί ζητούν από την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας να προχωρήσει αμέσως στην υλοποίηση της διαδικασίας της κινητικότητας, να διασφαλίσει την επανένταξη στις υπηρεσίες όλων των διοικητικών υπαλλήλων μηδενός εξαιρουμένου και να πάρει πίσω το νέο σύστημα αξιολόγησης με βάση το οποίο, όπως λένε, θέλει να δημιουργήσει μια τεράστια δεξαμενή υπαλλήλων προς απόλυση.